ben kefenimin rengini çoktan seçtim

evet yogun günler geldi geçti. Yine evde popo büyütme günleri başladı...Aslında pekde iyi geçmedi günlerim. Cumartesi günü başlayan halsizilik ve aşırı mide bulantısı dün akşama kadar beni esir aldı. Dolayısıyla yaptığım işlerden pek zevk alamadığım gibi caaanım günlerde yediğim onca poğaçalar ve pastalarıda sindiremeden yolladım malum yerlere... Evet iremde bu kadar harap ve bitap düşmemiştim. Özellikle iremin balık yağı ilacını vermek en zor şey oldu benim için.. allahtan kızceğiz ayarlamış gibi büyük tuvaletini akşam yapıyor ee malum değiştirme görevini babası yapıyor bu konularda çok rahatım. çareyi yemek yememekte buldum bende yemeyince çok rahatım cünkü ama aç açınada hayat geçmeyince bir süre sonra bu geçiçici çözümde işe yaramadı...
evde mecburen pişirdiğim bebek çorbaları ve yemekleri ise çok komik ama balkonda pişirerek evdeki yemek kokusunu minimuma indirmeye çalıştım. Ama ondada beni gören komsular cok güldü. çünkü ağzımı burnumu bir bezle kapayarak karıştırıyorum yemekleri..neticede çaresizseniz çare sizsizniz politikasıyla günler geçiyor...
irem emme olayını bıraktı tamamen. tabi aklına gelip hala istiyor ama ısrarlı değil en azından eskisi kadar. yeme konusu ve uyuması hafıf ıyıleşir gıbı diyesim geliyor ama cocuk işte bir gün ıyı olsa obur gun olmuyor.... bu benim yatar hallerimden çok şikayetçi... Arada gelip saçımı başımı yoluyor yatmayım diye ama kalkamıyorum o ayrı.... dolayısıyla oyunlar enerji boşaltımı akşamları babayla oluyor...
günlerde ıkı güne gidiyorum hamile olduğumu söyleyince herkes çok şaşırdı. Nomal bende şaşırdım ilk kendime. Fakat olgun hatunlar grubu olan günüm deki hatunların aslında yaşlarının olgun olduğunu içlerinin yaşadıklarından ders alamamış ve boş olduğu kanısına vardırdı beni... sanki herkes hayatında tüm çocukları planlı ve eşit aralıklarla olmuşda bu bir benim başıma gelmiş gibi benimle epey dalga geçip güldüler. Zira söyleyebilecek çok şeyim yoktu olan olmuş onlarda büyütmeyecek olduklarından dediklerini iplemedim ama kendilerine külliyen sinir oldum.
elltım sonunda doğurmak için malum ankaradaki hastaneye yattı. Ama 38 haftasında ve amniyo sıvısı çok fazla diye sancıları varmış o yüzden bırakmıyorlar kızceğizi. normal doğumda bebek ölürmüş boğulup su çok olduğundan ama 39 hafta dolmadanda sezercik yapmıyorlarmış. boş beleş 1 hafta hastanede yatacak bana kalırsa.. hadi herşey bir yana yanına refakatçi bile vermemişler.. bir başına...Yani düşündükçe tüylerim tiken tiken oluyor nasıl olur boyle bir şey.. bana biraz dr. işgüzarlığı var gibi geliyor tabi işgüzarlığın en büyüğü eltım ve eşınde. hayati bir konuyu boylesine basit bir şeymiş gibi hafife almaları. ÖNCEDEN önlem almamaları... tabi her koyun kendi bacağından asılır sanane diyeceksiniz. doğruda banane ama kahretsin içimdeki insan sevgisine yinede boşveremiyorum....
bende dün dr. gittim benim pıtırcık tam 7+0 olmuş kalp atışlarını gördük dinledik sevindik. Allah sağlıkla sıhatle verir inşallah diye dualar ettik. Olursa doğum 12 kasım görünüyor tabi sezercik olduğundan bu bir ıkı hafta önceden olabılır dedi. bzde hayırlısı deyip döndük.
bizden son haberler bu kadar ....