evet mi;?

tam 4 yıl önce dün yani 09.09.05 de evet demiştik biz birbirimize o evet taa istanbulda denmişti ve ozamanlar başına neler geleceğini bilmeyen bir saftirik kız vardı. hoş bu gunlerde hayal ediliyordu ama hayaldi şunun şurasında....
derken 4 yılda neler geldi geçti çok zor günlerde geldi gecti çok güzel günlerde velhasıl 4 yıla 3 çocuk sığdırdık biri aramızda olmasa birinin doğmasına iki ay olsada...
birde çocuğun olmaz demişti dr. olsa nasıl olurdu acaba.... velhasıl hızlı başlayan seri üretimin bu bebeişten sonra durmasını ve allahın bunlara sağlık sıhat vermesını güzelce büyütmeyi temenni ediyoruz. Zuzumere söz verdim hastalıkta sağlıkta iyi kötü günde yan yana olacağız diye velhasıl hayatıma ve iş yaşantıma bii sünger çekip geldim diyarbakıra cocuklarımın anası evimin kadını oldum..(çok türk filmi oldu yaa)mutluyumda ama çalışma hayatımı ve arkadaşlarımı aılemı de çok özlüyorum. İnşallah cocuklar buyurde sağlıcakla bende donerım o gunlere...
istanbulu ızledım dun sel olaylarını... galıba alışıyoruz biz dıyarbakıra; burda sağlık olsun ulaşım olsun ımkanlar oyle gelışmişki büyük şehirlerin kalabalıklığı ve düzensizliği bitmeyen prosedürleri bizi korkutuyor yoksa hep buralardamı kalsak dediğimiz oluyor.
bu sıralar onemlı gun ve haftalar esliğinde ilerliyoruz havalar hala 35 derece klıma açmadan duramıyorum. belkide benim hararetim cok yusek ondan sıcak geliyor bilmiyorum. doğumuma 55 gün kaldı. yaptığımız en ıyı şey eksik kıyafetleri tamamlamak oldu ufak tefek eksikler ve tabi bir park yatak dışında bir şey kalmadı.
bende sağlık olarak ıyıyım ama uyuz olmuş gıbı ozellıkle karnım cok kasınıyor bu karnım kızımınkıne gore cok buyuk çatlamamak tesaduf olacak sanırım. bu durumda ben onlem almak ıcın bebeyağı kullanıyorum ama fayda etmıyor. gureşcıler gıbı yağlan yağlan dolan yani...

Yorumlar

megoleman dedi ki…
seni unuttum sandım dimi? hayır.
ne kadar uzun zaman oldu haberleşmiyeli. azıcık kalmış bebeğine kavuşmanıza. bol su içmeni tavsiye edicem kaşıntılar için. enteresandır. bir yerde okumuştum çok etkiliymiş. kolaylıklar. öpücükler
13 Eylül 2009 02:42
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

ben kefenimin rengini çoktan seçtim

öyle bana göre değildi yalancıktan mış gibi yaparak yaşamak. ben rol yapmayı bilmezdim. Zaten en çokta dürüstlükten kaybetmiştim ki şimdi ne diye bu yaştan sonra geri adım atacaktım. ben kefenimin rengini baştan seçtim MOR ve öyle delice sevdim seni..(alıntı) şimdi tüm hayat didişmeleri biter de tam düzlüğe çıkınca keyifsizlik içindesin ya bu hep fazla konfordan oluyor demek ki zevki sefa fazla geliyor kendimi hiç bu kadar yetersiz ve keyifsiz hissetmedim. eleştirilmeyi sevmem kim sever ki yapıcı olmayınca eleştirilerin ok gibi battı bana bu kadar da kötü değilimdir aslında ben ama sen anlamak istemeyip çuvaldızı hep bana batırdın seni değersiz görsem paranın hesabını bil diye niye kendimi parçalarım seni niye bu varlığın içine sokayım niye çalışıyım sana destek olayım niye akşam yemeğin hazır sıcak evi ayaklarına sunayım. ben bilmez miydim keyfimce yiyip gezmeyi har vurup harman savurmayı ben bilmez miydim paket servislerin eve yol etmesini ben bilmez mıydım temizlikçi
Devamı

ACISIN KALBİN

 herkes yanmış ülkede 45 bin insan ölmüş büyük depremler eşi bezi görünmeyen nasıl bir yüzyılda doğduk dedirten ardı arkası kesilmeyen olaylar... önce sarıp bırakmayan pandemi tam bitti derken yanan ormanlar şimdi depremler "la ilahe illallah " diyorum güzel günler göreceğiz çocuklar...  hiçbir acı boşa yaşanmaz elbet baharda gelir memleketime derinden al nefesleri sabırla tut kalbini bırakma Mevla'm neylerse güzel eyler sabır sabır...
Devamı

bir tırtılın hikayesi

ne farkımız vardı ki o tırtıllardan amaç onlardaki gibi büyümek değil miydi. yaşam bir tırtılın kinden farksız değildi ki …. Aslında biz insanoğlu tırtıllar gibi dönüşüm ve hazin son için çalışır dururuz. Tırtıl kelebek olmak için örer kozasını aşkla Günlerce mevlanın semaya bakıp döndüğü gibi döner kendi etrafında yorulmadan imanla… döner durmadan benim gibi senin gibi… soluksuz döner uyumadan. Sonunu düşünmeden.. inanır mevlaya uçacağı günü bekler ve döner aşkla yana yana kozasını örer inançla...taki son nefesi verene kadar çalışır… bizim gibi… ve en son nefesi verince o çıkar kozadan uçar semada biz bırakırız yaşlanmış yorgun bedenimizi sonsuz oluruz. Aslında bizim hikayede onların hikayesine benzer. Çaba sabır zaman en iyi bildiğimiz şeyler olur olur. hayatın sonunda … annanemi kaybettik. hayatımızdan büyüklerimizi kaybetmemiz ve geriye kalan hatıralar incitiyor bizleri yeni işim bana iş anlamında çok şey kattı. Ancak tam bir kaos ortamı.. nereye tutsam elimde kalıyor. İnsanları m
Devamı