BİBERLİ ÇINARLI EATNES

Derdin varsa oturup ah vah etmeyeceksin kimseye de anlatmaya luzum görmeyeceksin. Zira aradığın kişilere ya ulaşılamıyordur yada açmazlar zaten telefonları…. Yada bir işleri vardır mühim..zaten anlatsanda ne olacak ki dert sende derman allahtaysa ağzını yormanın kıymeti yokki…. Sıkıldım hemde çok şöyle babam ve oğulları filmindeki baba gibi oğlunu kaybettiğinde hani kardeşi babayı vurup geçmişti öyle koşasım var öyle bağırasım var öyle çarpasım var ezip geçesim var herkesi… içimdeki volkanın ateşi belki o vakit biraz durulur belki lavları dışarı atarsam o vakit küllenirde akan lavlar ben durulurum belki… Bilmiyorum belkide eskisi kadar güçlü değilim belkide hamilelik ve doğumun yaklaşması beni bu kadar duygusallaştıran ama bildiğim şu ki içimde volkan gibi yana bir ateş var…. Bugün kızımın sonuçlarını almaya gittik. Ve hiç anlamadığım bir gerçekle karşılaştım. İrem hayatının bir döneminde ki bu ne zaman bilinemiyor ama sarılık geçirmiş. Ve vücudu buna bağışıklık kazanmış. Evet dedim dr

Uzun zaman oldu yine yazamayalı…yazamayalı çünkü yeni evdeki elektrik aksamı bize yaramadı. Geldiğimizden beri 2 adsl ve son olarak bilgisayarın harddiski yandı. Elelktrikler bir var bir yok böyle oluncada yanıyor aletler…şimdide elektirik yok ben laptopun şarjından yararlanıyorum. Bu kadar zaman ıcınde arkadaşlarla ve ev hali geçirilen bayramımız var.. Devamında koca gobek olan ben ve hasta kızım. Aslında yazı cok seviyorum. İrem yazın dolaptan soğuk süt bile içti ama hasta olmadı 4 ay dr.suz gecti ah ne güzeldi. Ama havalar soğuduğunda hastalıklar soğuk algınlıkları yine baş gösterdi. Şimdide üst damağın boğaza yakın kısmında kocaman aft lar cıkmış 3 gündür yemek yeme olayı cok kısıtlı mızmızlık hat safhada. Benimde sabrım sınırlarda tabi…gecelerse keza delik deşik uykusuz irem uyusa oburu başlıyor tekmelemeye. Zira geceleri bende mıde yanması ve nefes alamama sorunlarıda hat safhada olunca uykusuz her gece sarkısı bana yazılmış gıbı gelıyor…. Evet epey yakındım halimden ama yakınıl

tam 4 yıl önce dün yani 09.09.05 de evet demiştik biz birbirimize o evet taa istanbulda denmişti ve ozamanlar başına neler geleceğini bilmeyen bir saftirik kız vardı. hoş bu gunlerde hayal ediliyordu ama hayaldi şunun şurasında.... derken 4 yılda neler geldi geçti çok zor günlerde geldi gecti çok güzel günlerde velhasıl 4 yıla 3 çocuk sığdırdık biri aramızda olmasa birinin doğmasına iki ay olsada... birde çocuğun olmaz demişti dr. olsa nasıl olurdu acaba.... velhasıl hızlı başlayan seri üretimin bu bebeişten sonra durmasını ve allahın bunlara sağlık sıhat vermesını güzelce büyütmeyi temenni ediyoruz. Zuzumere söz verdim hastalıkta sağlıkta iyi kötü günde yan yana olacağız diye velhasıl hayatıma ve iş yaşantıma bii sünger çekip geldim diyarbakıra cocuklarımın anası evimin kadını oldum..(çok türk filmi oldu yaa)mutluyumda ama çalışma hayatımı ve arkadaşlarımı aılemı de çok özlüyorum. İnşallah cocuklar buyurde sağlıcakla bende donerım o gunlere... istanbulu ızledım dun sel olaylarını... g

geçiyor öyle bir hızlı geçiyorki ben bile anlamıyorum nerdeyim napıyorum yaş kemale erdi geçti geçen seneden bu yana nerdeyse iki çocuk annesi ve 1 yıldır diyarnakırd a yaşayan bir şahıs oldum. Tüm bunlar rüya gibi geliyor... Daha istanbul da kızıma hamile olduğum zamanlar dün gibi... diyarbakır tayini nasıl olacak derken geldik birde eskidik... lojman cıksa dedik yerleştik bir ay gecti oğluş 30 haftalık oldu doğuma ise kısmetse 9 hafta gibi bir süre var.. zaman geçiyor ben hızına yetişemiyorum gecen günler 3 eylül doğum günümdü 29 oldum söylemesi bile garip geliyor önümüzdeki sene 30 olacağımı düşününce daha kötü oluyorum ben yirmilerde mutluydum ya... 30 cok gec gibi ben o kadar büyümedimki içimdeki çocuk hala kıpır kıpırken nasıl derim ben 30 yaşımdayım diye. oysa daha çok yapacaklarım varken nasıl derim yolun yarısına yaklaşıyorum.bir yanlışlık olmalı bu ben olamam ben hala küçüğüm bana kalırsa babamın ceylanı evin en küçük kızıyım...geçen gün erkek kardeşim bana mesaj atmış doğum