Kayıtlar

Ocak, 2010 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

bir senmisin iki çocuk bakan...

çok şükür annanem iyi yogun bakımdan cıktı su anda evinde ve iyileşmeside iyiye gidiyor. Üzüntü üzüntüyü getirdi en küçük teyzemde karda düştü omuzu hem kırıldı hem cıktı ve oda bir ameliyat gecirdi omuzuna platin takıldı ama geçti çok şükür geçti hepsi simdi herkes evinde yaraları sarıyor... kardeşim geldi salı günüde ablam gelicek. Onun gelmesi bana çok büyük moral desteği versede o umduğu aıle tablosunu goremeyince kardeşi olarak sanırım bana çok üzüldü... Aslında onu sorunlarım ve depresif durumumla bunaltmak istemedim. Ama rolde 3 gun soktu sonrasında maske düştü. Abla çok sıkılmış hatta bunalmışsın gözlemlerimde iyi görmedim seni deyince benimde sokülmeye hazır pamuk ipim acıldı gitti. Aslında iki çocuk yeterince bunlatıyor .zaten benim çocuklar akşam 10 dan sonra yorulup uykuları geleceğine cın çarpmış gibi oluyorlar beni pes ettirip uyutana kadar uyumuyorlar. Her akşam aynı uyku savaşı gözlerimin içine cokukluğunu anlatmaya ımkan yok... akşam olurda ıkı kelam eder ufkum acılır

harmanım ben harmanım söyletmen beni;

bu aralar sık sık ağlayarak yazdığım bloguma ne yaptığımı anlamadan bakan kızımın ılgınc bakışlarıyla devam edıyorum. bir gün ona hediye edeceğim bu bloğu büyüdüğünde ve okuduğunda anlıycaksın tabıkı... Ne deli bir annen olduğunu...Tabi herşeyin üst üste olması aslında beni bu denli hassaslaştıran.. annanem 85 yaşında genç değil hatta torununun torununu gördü. ama son 5 gündür yoğun bakımda olması bizi üzüyor. Oda benim gibi ölümden korkanlardandı. Acaba şimdi o odada o aletlere takılıykende hala olmek ıstemıyorummu diyor içinden yoksa allahım al emanetınımı... Onun yanında olup o yaşlı çınarımızın yumuşacık elini opup çakır gozlerıne bakmak oyle ısterdımkı. Belkıde son gormem oldu onu bır daha gittiğimde o olmuycak belkıde işte bu da daha çok uzuyor.Lütfen iyileş anneanne...lütfen çocuklar ise hastalar.. once kız hastalandı grıp oldu. sonra oğlana bulaştırdı. derken ortaya karışık oldu. e sımdıde kız ıyleşır gıbı oldu ama oğlan takır takır oksuruyor...işte evin içinde hasta olmalarıda

volkan konak aynalar

...

insanın tırnağı etten ayrılırmı? ayrılmıyor işte ne olursa olsun .... ablamın bu gün nişanı var ve gidemediğim için çok üzgünüm hani bu türküde cok isabet oldu bana sebebsizçe akan damlalar anlamlaştı sanki......

günde 1 saatiniz varsa...

İşte o zaman hapı yutmusunuz demektir. Ben sabahları kızımın cığırtısı ile uyanıp gune 9 da başlıyorum.Öğlen 2 ye kadar alt değişmeler yemek yemeler hatta kızı beslerken oğlanı emzırmek gibi yollar bile ürettim. İkısıde aynı anda doyuyor ve salıyorsunuz evin yüzeyine ikisinide iyi oluyor. Neyse öğlen oluyor. Küçük bu zamanda kah uyur uyanık kucakta geçiriyor vakti. Amam büyük cin gibi izlemek lazım. Zira gözden kaybolup tehlikeli işlerde yapabiliyor. Mutfak en eğlenceli yer onun için... Neyse öğlen yatıyorlar ve 1 saat uyutuyorum büyüğü fazla yattığında geceleri hem cok uyanıyor hem de akşam yatması 11'i geçiyor. Neyse o bir saat kaldı ya bana şaşıyorum ne yapıyım diye. Banyodan kirli çamaşırlar bağrıyor bizi yıka yıkaaa... bilgisayar diyor ki ne uğraşcan gel benle eğlen... halılar diyor kı çok kirlendik süpür bizi mutfak diyorkı birazdaha ilgilenmezsen alıp başımı gidicem akşama zaten yemekte yok ... ee ben banyoda yapmak isterim şöyle ılık bir duş ne güzel olur o ara yatak ilişi
Ne yana baksam deniz sanıyorum hevsel bahçelerini... Gözlerim martıları arıyor burnumsa yosun kokusunu özlüyor yinede hevsele bakıp deniz sanıyorum özlemi bastırmak için.... Dışarı çıkmayalı bir yerde oturup bir güzel insanla bir kahve içip şöyle hayattan çocuklardan uzak hayallere dönüp sohbet etmeyeli ne çok uzun zaman oldu. Sanırım yakında öleceğim çünkü ölecek bir insan gibi ne zaman kendimle kalsam geçmişimi düşünüyorum... taa ilkokul arkadaşlarımı öğretmenlerimi bile hatırladım tek tek..beynim beni neden böyle geçmişle hesaplaştırıyor bilemıyorum... uyumaya vakit bulduğum anlarda bile gecmişte oluyorum...aslında bundan 1 sene oncesıne kadar gecmışı olmayan bırı gıbıydım eskıye gıdemıyordum. zamanında depresif halden cıkmak ıcın prozac kullandım. oda tum gecmışe odaklanmamı engellıyordu. simdi ise beynım yenı acılıyor sanki... bir tul perde vardıda kalktı gibi... biliyorum çok isyankarım ama annemı çok özledim yakında ablam nişanlanıcak ve gidemiyor olmakda beni çok üzüyor. komşul