Kayıtlar

Aralık, 2010 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

ağrıyan başşş

Uzun zamandır para ıle ılgılı bir iş yapmadığımdan sanırım bu gerginliğim... Haftalar önce komşuya gittiğim bir sır cilt bakımı yaptırdım orda... Ve neticede cildime bakıyorum sanırken nasılda diyarbakır gibi bir yerde güneş kremi kullanmayınca koca lekelerım olduğunu gordum. Azıcıkda guzelliğine düşkün ben bahsedilen kremleri almak ıstedim. Lakin fiyatları çok pahalıydı ve evde ürün satmaca furyasına böyle girdim. Buralarda yeni duyulan aslında yılların markası bir iş bu amvy cilik . ama benim karaktere ters sanki... Yani herkes pazarlamacı doğmuyor anasının karından... Neticede firmanın buradaki bir kaç toplatısına katıldım şimdilik herşey iyi gidiyor. Ürün isteyip sattığım bile oldu.. Ama halada gerginim sanki o ürünlerin parasını siparişleri yani toparlayamayıp bir kazık yerımde kredi kartımdaki borç bana kalır diye.. Alt tarafı 200 lırabahseddiğim rakam.. Ama başarısızlık her olcude başarısızlıktır ya burdan dolayı bır kıvranmadayım.(zuzumer yaptığım ıse cok destecı değilde) Hem u

uykusu gelmeyen cocuklar...

Bir sürü şey yazdım ve cınar gelıp bir kucuk parmakla hepsini sildi.. allahım şaka gibi bu cocuklar nasıl başarıyorlar bunları... büyük hiç uyumuyor zaten küçük de sadece 1 saat uyuyor o bir saatde hemen gecıyor. Geri kalan zamanda bir çuval oyuncakla oynamak yerıne hep benim etrafımdalar. En cazip oyuncakları benim galıba... bilgisayar açamıyor kitap okuyamıyorum. Elime ne alsam olay oluyor öyle kala kalıyorum en sonundaaaa yarın annem gelıyor ona sevimli güleryüzlü bır şekılde karşılayıp iyi bir hafta geçirmek istiyorum.. ama gülemiyorum nasıl mutluymuş gibi davranıcam bilmiyorum. neden rol yapıyorum zaten annem çok üzgün geliyor kendi sorunlarımla sıkmamalıyım. umarım bunu başarırım. annem hep bana eskiden ne çok kahkaha atardın sımdı gulmuyorsun bile diyor...ozaman cok uzuluyorum nerde benım kahkahalarım. evet benım canavarlar costu bunu da sılmeden kaçayım barıııı

nerden başlasak sindirella

Evet yine bir bunalım sonucu yazıyorum; normalken yazamıyorum anladım. Çok şey oldu da en dişe dokunurundan başlamak lazım sanırım.... Depresyon tedavisi aşılmaz yol aldı çıkılmaz dert oldu artık. Dr. görüşmeler beni rahatlatmaktan çok bunalttı ne yapacağımız bilmez iken zuzumer bir arkadaşın arkadaşı olan pisikyatırla beni telefonda tanıştırdı. Durumu anlattım geçtığım yolları ıctığım hapları son haletı ruhuyemi artık şizoların kullandığı ılaçları içtiğimi felan... derken duruma el konuldu... telefondaki ses goruşemesekte bir turlu bana bir guven verdı. Ve onun tedavısıne başladım. (son care zaten) ılaçları değiştirdik.Diğerlerine gorede epey hafıflettık sanırım.Gecıs donemi kolay olmadı tabi çok sınır harplerı ve baş ağrıları yaşadım.bazende yaşıyorum hala... Anladımkı insan kendını ıyleştırmek ısterken aslında dahada hasta edebiliyormuş . Son çare olarak uzanan bu ele, dört elle sarıldım. Bir yıldır duşunup bualımlarımla kafayı yemeyım derken; dahada delirip hunıyı takacak olduğum