zamanı geri çeviren gördünmü;??deliler bir gün akıllanırmı?

boşa geçiyor gibi geliyor sanki hayat.... bir hızla geçen günler silsilesi, bir çocukları büyütme telaşı, bir doğu görevi bitsin gitsin kurtulayım durumu, bir bıkkınlık bir mutsuzluk... Taş üstüne taş bile konmayan boş günler... Gün sonunda hiç bir şey yapmadan çok şey yapmış gibi sallanan yorgun bedenler... Hangisi doğru hangisi gerçek bu günlerin hızla yaşanan günler mi bitmeyen geceler mi.. Ne zaman bitecek bu gönlümde ki fırtınalı kış günleri oysaki yüreğim güneşe hasretken ve 40 derecede ateşin altında neden üşüyorum hala... Neden bir sıcak kalp bir samimi gülüş bile yok burada neden bu kadar yalnız hissediyorum bu kalabalığın içinde... Evet aslında yalnızız hayat yolunda da bunu bu kadar çok niye hissediyorum. Sevgi üzerine kurmuştuk bu yuvayı... Şimdi ise sevgiyle büyütmek istiyorum çocuklarımı ama öyle bir boşluk içinde hissediyorum ki kendimi sanki attığım her adım boş tuttuğum her el cansız baktığım her göz alaycı geliyor bana...yatağım ise soğuk...konuşmak bile gelmiyor çoğu kez içimdeki sesler öyle çok yoruyor ki beni... Susup onları dinlemek yetiyor.... Konuşsam ne fark eder ki hem anlaşılamadığımı düşünüyorum. Sanki hiç dinlenmiyorum ben hiçbir şey bilmeyen biriyim gibi davranılıyor sanki... sadece muhalefet olmak için konuşan ses olsun diye olan biriymişim gibi geliyor. yaşadığımız her olay sonunda muhalefet de olsam dediğim yere gelinmesinden yoruldum.demiyorum ben demiştim ama keşke fikirlerime biraz saygı gösterilse biraz evet haklısın denilse kulak verilseydi. keşke karakterimi bildiği halde hiç bir şey yokmuş gibi sorumsuzca yarınını planlamayan kocam bu hayat tarzından hoşlanmadığımı bildiği halde biraz açıklama yapsaydı..Bana biraz önümü gösterseydi. belki daha mutlu olabilirdim....

Maddi olarak ciddi bir zarar gördük ve tek sorumlu olan sevgili eşim hala kendi bildikleri yapmaya ve burnunun dikine gitmeye devam ederken bu süreçte çok yorulduğumu hissediyorum zamanı geri çevirsek akıllanır mıydı acaba diye düşünüyorum ama yok gene bildiğini yapıyor ve yapmaya devam edecek biliyorum. Yaşadığımız sıkıntıları bende ikiye katlayan da hala vurdumduymaz yaşaması.... boğuluyorum...haykırsam rahatlarmıyım bilmiyorum ama ben bırak haykırmayı konuşamıyorum...