DALLASA HOŞGELDİNİZ...

EEE her şeyin böyle iyi süper gitmesi imkansızdı zaten. Ben ki belanın adı olmuşken... Nerede benim o belasız başım... Maskeler düştü. Gerçekler ortaya çıktı. Çalıştığım iş yeri dallası aratmıyor çok şükür... Ceyyarımız suelınımız babimiz herşey mevcut burada. Kimin eli kimin cebinde kimin nesi var belli değil. Her gün bir olay her gün bir heyecan aksiyon maşşallah. suelinla da fena bozuştuk ceyar bana bişey demse de kendime burada en fazla 1 ay verdim. sonrasında suelin istanbul dan dönüp beni kovacaktır kesin. EE bu kadar entrikayı neden çekiyorum dersek sanırım çalışan anne lüksüne alıştım.Tekrar ev hayatına dönmek zor geliyor. Çocuklar iyi. para kazanmak güzel... zuzumer halinden memnun... ama 10 kişilik şirkette keşke daha az entrika olsaydı da ben uzun dönemli çalışsaydım diyorum. Bakalım kısmet sonumuz ne olacak. Zuzumer izinli evde komserlik sınavına son gaz çalışıyor... sınavsa 20 gün sonra 4 aydır durmaksızın çalışıyor ne azim diyorum. Bende olmayan şey bu hırs azim kararlılık. Biraz yorulsam dünyamdan vazgeçiyorum. Böyle pamuk ipliğine bağlıyım sanki ne zaman incelse bağlarım ben kopuyorum zaten o kopmadan...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

ben kefenimin rengini çoktan seçtim

ACISIN KALBİN

bir tırtılın hikayesi