Nereden Bileceksiniz


Öyle yorgun ve karma karışığm ki anlatmak bile gelmiyor içimden. Tarihime geçecek bir not olmasa yazmayacağım. bu gün umutu dr. götürdük ve kapalı kulak ameliyatları için bir yıl daha büyümesi gerektiği kararı verildi. kafamda ki tüm soruları sordum. tatminde oldum . Ama ben bir anneyim yinede çok korkuyorum.dr.da diyor sonuçta her ameliyat gibi riskleri var. ve umut çok küçük bazen keşke diyorum onun yerine ben olsam bu ameliyatları bir tek onun canı acımasa ama olmuyor. bu koca sınavı hep beraber yaşayacağız. belkide zuzumer bir kere boşver dese ben daha adını getırmiycem bu işin ama o hiç boşvermiyor. ve onun kararlılığı beni çaresiz bırakıyor. şu var ki biz bu bir buçuk yıl dişimizi sıkmaz bu süreçten geçmezsek bu hep denenmemiş bir  olasılık olarak aklımızda ve hep bir eksiklik olacak umut için... o yüzden belki de dememek için yapacağız bunu. tek korkum bu acıların sonucu kulak yapalım derken daha ciddi sorunların olması . sapa sağlam çocuğu bir çok yerinden donor alınarak ameliyatları yaparken başka yerlerinde yaşayacağı acılar izler ve daha onemlısı farklı bir kalıcı sorun olusursa?? en büyü korkularım bunlar.... bunlar risk diyorlar. ama insan para kazanmak için risk alır kumar oynarda  cocuğunun hayatı için nasıl risk alırki? sonuçta olmazsa olmaz bir şey değil ki bizim durumumuz. karşılığında en az 4 ameliyat ve risk alalım. işte mantığım bur da beni anlatamıyor. kulak bu tüm denge unsuru vucudun ve keza allah korusun tum 3 ameliyat yapılıp donorler alındı kulakta takıldı ama umut ameliyatta yanlış olan bir şey oldu ve felç oldu risk olur ya o zaman o kulağın normal olmasının ne anlamı kalacak ki?
son bir aydır ki kafamı yastığa her koyduğumda işte içimdeki seslerin bitmeyen kavgası ve kimi zaman kendimden yorulup ağlıyorum içten içten gözyaşlarımın şahidii yastığm her sabah beni işe yollarken usulca cevaplanmamış sorular yatağımın kenarında gelecek geceyi bekliyor. insanların hayatlarında seçim yapması öyle zor ki... keşke imkanım olsaa bir kulak değilmi lanet olsun ben verseydim de  kapansaydı mesele dediğimde oluyor.keşke imkan olsaydı.onun için canımı bile verirdim.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

ben kefenimin rengini çoktan seçtim

öyle bana göre değildi yalancıktan mış gibi yaparak yaşamak. ben rol yapmayı bilmezdim. Zaten en çokta dürüstlükten kaybetmiştim ki şimdi ne diye bu yaştan sonra geri adım atacaktım. ben kefenimin rengini baştan seçtim MOR ve öyle delice sevdim seni..(alıntı) şimdi tüm hayat didişmeleri biter de tam düzlüğe çıkınca keyifsizlik içindesin ya bu hep fazla konfordan oluyor demek ki zevki sefa fazla geliyor kendimi hiç bu kadar yetersiz ve keyifsiz hissetmedim. eleştirilmeyi sevmem kim sever ki yapıcı olmayınca eleştirilerin ok gibi battı bana bu kadar da kötü değilimdir aslında ben ama sen anlamak istemeyip çuvaldızı hep bana batırdın seni değersiz görsem paranın hesabını bil diye niye kendimi parçalarım seni niye bu varlığın içine sokayım niye çalışıyım sana destek olayım niye akşam yemeğin hazır sıcak evi ayaklarına sunayım. ben bilmez miydim keyfimce yiyip gezmeyi har vurup harman savurmayı ben bilmez miydim paket servislerin eve yol etmesini ben bilmez mıydım temizlikçi
Devamı

ACISIN KALBİN

 herkes yanmış ülkede 45 bin insan ölmüş büyük depremler eşi bezi görünmeyen nasıl bir yüzyılda doğduk dedirten ardı arkası kesilmeyen olaylar... önce sarıp bırakmayan pandemi tam bitti derken yanan ormanlar şimdi depremler "la ilahe illallah " diyorum güzel günler göreceğiz çocuklar...  hiçbir acı boşa yaşanmaz elbet baharda gelir memleketime derinden al nefesleri sabırla tut kalbini bırakma Mevla'm neylerse güzel eyler sabır sabır...
Devamı

bir tırtılın hikayesi

ne farkımız vardı ki o tırtıllardan amaç onlardaki gibi büyümek değil miydi. yaşam bir tırtılın kinden farksız değildi ki …. Aslında biz insanoğlu tırtıllar gibi dönüşüm ve hazin son için çalışır dururuz. Tırtıl kelebek olmak için örer kozasını aşkla Günlerce mevlanın semaya bakıp döndüğü gibi döner kendi etrafında yorulmadan imanla… döner durmadan benim gibi senin gibi… soluksuz döner uyumadan. Sonunu düşünmeden.. inanır mevlaya uçacağı günü bekler ve döner aşkla yana yana kozasını örer inançla...taki son nefesi verene kadar çalışır… bizim gibi… ve en son nefesi verince o çıkar kozadan uçar semada biz bırakırız yaşlanmış yorgun bedenimizi sonsuz oluruz. Aslında bizim hikayede onların hikayesine benzer. Çaba sabır zaman en iyi bildiğimiz şeyler olur olur. hayatın sonunda … annanemi kaybettik. hayatımızdan büyüklerimizi kaybetmemiz ve geriye kalan hatıralar incitiyor bizleri yeni işim bana iş anlamında çok şey kattı. Ancak tam bir kaos ortamı.. nereye tutsam elimde kalıyor. İnsanları m
Devamı