HAYATA DAİR

bırakma beni hayat
tut ellerimden sıkıca; ihtiyacım var doğan güneşe ve mavi gökyüzüne.. dallarım kırık dallarım ezik... yorgunum içimi dinlendiremiyorum. koparıp atasım geliyor kafamı durduramıyorum. beynimde tak tak çalışan saat ecel vaktine doğru geri saysada durmuyor ben uyusam da gezsem de gülsem de içim dinlenmiyor.
kızıyorum kendime ağza alınmaycak hakaretler cabası BOŞVER diyorum. senin sırtın damı bu dünya sannane sende unut be aklım, azıcık görme be gözüm, duyma bre kulağım...kırılma be kalbim  bu kadar açık ve saf olmak zorunda mısınız? Takılma be kafam her bir boka..!! akıllan silkelen de gel diyorum. olmuyor. Ben hayatı hiç hafife alamadım. Ne zaman almak istesem bir kendini bilmezin tokadıyla savruldum. ağrıma gidiyor bu hayat tahammülsüz bencil insanlar robotlaşan toplum... sabır çeke çeke imana geliyorum...

bir yudumluk huzurum; ailem, çocuklarım, eşim onlar olmasa bitik benim bu halim. sen onları koru mevlam senden tek dileğim budur.

zor olsa da galiba dönüyorum sana insan yaşlandıkça anlıyor seni bir çiçeğe bir böceğe bir kuşa bakınca ; meğer sen ne büyükmüşsün ey tanrım...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

ben kefenimin rengini çoktan seçtim

ACISIN KALBİN

bir tırtılın hikayesi