kendim kendime

eskiden kuşlara üzüldüm, martılara, bazen hayata, bazen kedilere, bazen çocuklara... hayatta hep depresif yaşamaya sebep vardı aslına bakarsan hep bir neden. nedenler aramaya gerek kalmadan buluyordu beni.bakış negatif oluca sebeplerde bir o kadar çoktu.
Ama artık hayat; kuşlar kedilerden daha önemli üzülecek sebepler getiriyor önüne... bazen her şeyim dediklerin hiçbir şeyin oluyor .Bazen yapayalnız oluyorsun herşeyinle hiçbirşeyleşiyorsun...
Ağlamak hiç bir şeyi çözmüyor bakmak beklemek konuşmak herşey saçma geliyor.
bilmezdim ciğer acısı diye bir şey varmış ve her gün biraz daha yermiş seni bir yanın güler bir yanın ağlarmış yaralıymış canın yüreğin ama ağlamadan hasretle beklermişin... nöbette beklerken beklediğinden  beter olur yinede susarmışsın. gözyaşların akmadan yüreğin ağlarmış için acır susarmışsın kalbinin acısıyla.... çekermişin acını kimseler bilmezmiş.,,,

Bir sen bilirsin beni, bir sen anlarsın, bir sen ne yapsam dinler olsun dersin ne olsa geçer dersin boşver dersin, bir senin rüzgarın uçurur dertlerimi, bir senin ocağın huzur verir, gönlümdeki ateş saçan duygular durur limanında dinlenirim. iyi ki varsın zuzumerim senin yerin bir başka bana tahammülün bir başka sağolasın.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

ben kefenimin rengini çoktan seçtim

ACISIN KALBİN

bir tırtılın hikayesi