zorlama ey hayat zaten çekilmiyorsun!!!
Allarım vardı Irmaklarım vardı .çakıl taşlarım da vardı benim. Herşeyi bereber yapmadık mı zaten hayatı beraber öğrenmedik mi...şimdi ne oldu da başka oldun aynı karında yatıp aynı yatağı paylaşmadık mı? Bir ömrün en az 4 de birini beraber geçirmedik mi? ne oldu niye yabancılaştık böyle? birbirimize niye döndük sırtımızı...herkesin yuvası oldu diye unutur mu insan kardaşını nasıldı bu bağ nasıldı... bir bende kopmadı sanki...Bir benim içim yandı,Bir ben ağladım.bir ben duydum gibi geliyor hepinize ayrı ayrı.. benim mi tahtam eksikti yoksa fazlasıyla melankoli miydim. neydim ben bir ben ah dedim bir benim gözüm yaşı kurumadı.ve ben aslında hepinizi ne kadar çok sevdiğimi hiç anlatamadım.yorgunum artık, sevmekten yorgunum, kırılmaktan yorgunum, hayatta hiç geçmeyen yorgunluklarım oldu.hiç cevabı olmayan sorularım .. zamanla yarışım su akar yolunu bulur diye telkinlerim vardı ve beklerken ZAMANI ... ve yol arayan suyun araladığı ,ayırdığı ,kazıdığı toprak gibi ayrılıklarım ,acılarım ,ça