BAZEN RUHUN SIKIŞIR CANINDA

bazen ruhun sıkışır canında... işte o zaman kalbin kuş olur çırpınır  yüreğin de.. aldığın nefesle dolup taşsa da ciğerlerin oh diyemezsin. Yinede.boğazını sıkar gibi olur hayat... Derin bir off çekersin kışkışlarsın gelenleri ama olmaz... tilkiler dokuz döner kafanda... senaryoların biri bin para... ne sen Leyla olursun ne o mecnun yalanmış demek ki dersin sessizce..ve kızarsın kendine ve hep sonradan gelen aklına...sonra bütün iyi niyetlerini bir çuvala doldurursun hunharca.. savurarak. ağlayarak .sızlanarak .isyan ederek...ve acılarından öğrendiğin o acı tecrübeyle bir deneyim daha sahibi olursun biraz daha kapanır içine biraz daha uzak kalmak istersin insanlıktan..zaten canını senin gibi insanlar bozmuyor mu? uzaklaşırsın sosyal hayattan yeşillik ormanlarda ararsın kaybettiğin huzuru ve korunmasız hayvanlarda görürsün masumluğu güveni ve belkide sırf bu yüzden evine evcil hayvan alırsın yalnızlığına ortak bir o kadar sana sadık....

teknoloji ilerledikçe uzak kaldık o güzel insanlarla sevdiklerimize  zaman denen anın kölesi olduk yapay sevgiler ürettik bir öpmeden sarılmadan gider mi insanın yüreğinde ki hasret bizimki gitti görüntülü konuştuk bitti.samn aleviydi sevgimizde aşkımızda sinirimiz de bir konuştuk bitti .

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

ben kefenimin rengini çoktan seçtim

ACISIN KALBİN

bir tırtılın hikayesi