Zülfü Livaneli - Böyledir Bizim Sevdamız


  çalışıyorum ama ne yaparsam yapayım aklımda hep aynı şey blogger şifrem neydi.
sanki bir yazsam her şey sıraya girecek huzursuzum yazmak istiyorum illaki unutmadan yazmak bir yerde kalsın şu anki duygular düşünceler bir yerde lazım olur demeler illa olmalı ama sonunda 2 ay sonra başardım tekrar girmeye bir çay alıp başlayalım o zaman...
evet işte geldim buradayım

son zamanlarda ofisimi taşıdım. şifa mahallesi girişte bir kebapcının üst katındaki daireye geçtim 2+1 çok güzel bir daire hani otursan ev olur öyle..
o dükkanı severdin sanki ilk göz ağrısı her şey orada başladı ya ani bir şekilde karar verip buraya geçmek beni de şaşırttı. Her şey olup bittikten sonra vay be ne çabuk oldu her şey demeden edemedim.
Ama yalnızlık hem iyi hem kötü geldi. öbür tarafta ayda 1 müşteri kesin gelirdi ama bur da daha 1,5 ay oldu siftah yapamadım. Bu biraz moralimi bozdu. Dükkanım bereketi orada dahamı iyiydi diye düşündüm. Sonra taşınma masrafları derken açıldım maddi sıkıntı çektik çekiyoruz. Yani biraz sonrasın da zorlamalar can çekişmeler devam. Orada birde gelen geçen gün geçiyordu burada laf atacak kimse yok bir damın deliğinde kukuman kuşu gibi hissetiğim doğrudur.
bakıyorum ben ararsam herkes konuşuyor ama aramasam kimsenin aklına gelmiyorum işi olmayınca kimse  aramıyor artık kimseyi diye üzülüyorum.
biraz bu aralar yalnızlıkta çekiyorum.
çok işim var aslında şu an yazmak yerine çalışmak gerek ama yazmasam olmazdı..
yazdım rahatladım....
o zaman iş...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

ben kefenimin rengini çoktan seçtim

ACISIN KALBİN

bir tırtılın hikayesi