önce beyninizi filtreleyin bırakın kadınlar gününü

belki hoş olmayacak bugün burada yazacaklarım belki dokunacak bir kaç okuyana ama doğrusu bu...Kadın olmak ne zordur bazı ülkelerde üstelik dünyada seçme ve seçilme hakkını kadınlara veren ilk ülkelerden olarak.. bugün kadının yeri ve kadına bakış maalesef çok vahim. Erkek egemenliğinin hüküm sürdüğü güzel ülkemde kadınlar ikinci sınıf vatandaş olarak muamele görüp maalesef Anadolu da evin öküzün den daha kıymetsizdir. Bunu bu hale getiren ise yine biz kadınlarız. Okutun çocuklarınızı bilhassa kızlarınızı... Eğitin okutun ki bizler toplum olarak ilerleyelim. Bu toplumun evlatları olan erkeklerde biz kadınların ellerinde büyüyor. iyi çocuklar merhametli dürüst bireyler yetiştirin ki kadına saygı duymayı bilsin. Biz en büyük kötülüğü yine kendimize yapıyoruz. bazılarının mutluluğuna gölge oluyoruz bazılarının işine bırakın birbirinizle uğraşmayı...bir olun...
o yanlış yetişmiş kötü ellerden çıkan pis nefisler değil mi seni bir anda yerle yeksan eden tecavüz sende şiddet sende kahır sende namus sende iffet sende ... çok gülsen mavi boncuk dağıtıyor derler çok çalışsan hırsından kurdu kendini yiyor derler. iyi yerlere gelirsin kim bilir ne orospuluk yaptı da geldi derler. suyu da yüzer her gemide diye gülerler. bıyık altından. kısa giyersin bacaklarına bakarlar makyaj yaparsın boya küpü derler. yapmazsın ruh gibi derler...giyinirsin laf ederler o çaputlara seni saklamak isterler. günah der korkutur evdekinin saçlarının her teli bana özel olsun derler.kafasını kapattırırlar zorla adına din derler... dışarıda her saçı açığa yoldan çıkmış gözüyle bakarlar...işte onlar o kalıplar o düşünceler bizi şekil şekil hallere koyarlar.. bırak kafandaki kalıpları aç su zihnindeki perdeleri boş ver bizde insanız sen önce insan olduğunu kabul et ve sonra eşit haklarda yaşamayı talep et kapanma evine çık sokağa üreten çalışan emek veren toplumun parçası ol. ol ki sen de seni örnek olacak yarınlara sağlıklı bireyler yetiştire bilesin.umut sensin hadi başla..

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

ben kefenimin rengini çoktan seçtim

öyle bana göre değildi yalancıktan mış gibi yaparak yaşamak. ben rol yapmayı bilmezdim. Zaten en çokta dürüstlükten kaybetmiştim ki şimdi ne diye bu yaştan sonra geri adım atacaktım. ben kefenimin rengini baştan seçtim MOR ve öyle delice sevdim seni..(alıntı) şimdi tüm hayat didişmeleri biter de tam düzlüğe çıkınca keyifsizlik içindesin ya bu hep fazla konfordan oluyor demek ki zevki sefa fazla geliyor kendimi hiç bu kadar yetersiz ve keyifsiz hissetmedim. eleştirilmeyi sevmem kim sever ki yapıcı olmayınca eleştirilerin ok gibi battı bana bu kadar da kötü değilimdir aslında ben ama sen anlamak istemeyip çuvaldızı hep bana batırdın seni değersiz görsem paranın hesabını bil diye niye kendimi parçalarım seni niye bu varlığın içine sokayım niye çalışıyım sana destek olayım niye akşam yemeğin hazır sıcak evi ayaklarına sunayım. ben bilmez miydim keyfimce yiyip gezmeyi har vurup harman savurmayı ben bilmez miydim paket servislerin eve yol etmesini ben bilmez mıydım temizlikçi
Devamı

ACISIN KALBİN

 herkes yanmış ülkede 45 bin insan ölmüş büyük depremler eşi bezi görünmeyen nasıl bir yüzyılda doğduk dedirten ardı arkası kesilmeyen olaylar... önce sarıp bırakmayan pandemi tam bitti derken yanan ormanlar şimdi depremler "la ilahe illallah " diyorum güzel günler göreceğiz çocuklar...  hiçbir acı boşa yaşanmaz elbet baharda gelir memleketime derinden al nefesleri sabırla tut kalbini bırakma Mevla'm neylerse güzel eyler sabır sabır...
Devamı

bir tırtılın hikayesi

ne farkımız vardı ki o tırtıllardan amaç onlardaki gibi büyümek değil miydi. yaşam bir tırtılın kinden farksız değildi ki …. Aslında biz insanoğlu tırtıllar gibi dönüşüm ve hazin son için çalışır dururuz. Tırtıl kelebek olmak için örer kozasını aşkla Günlerce mevlanın semaya bakıp döndüğü gibi döner kendi etrafında yorulmadan imanla… döner durmadan benim gibi senin gibi… soluksuz döner uyumadan. Sonunu düşünmeden.. inanır mevlaya uçacağı günü bekler ve döner aşkla yana yana kozasını örer inançla...taki son nefesi verene kadar çalışır… bizim gibi… ve en son nefesi verince o çıkar kozadan uçar semada biz bırakırız yaşlanmış yorgun bedenimizi sonsuz oluruz. Aslında bizim hikayede onların hikayesine benzer. Çaba sabır zaman en iyi bildiğimiz şeyler olur olur. hayatın sonunda … annanemi kaybettik. hayatımızdan büyüklerimizi kaybetmemiz ve geriye kalan hatıralar incitiyor bizleri yeni işim bana iş anlamında çok şey kattı. Ancak tam bir kaos ortamı.. nereye tutsam elimde kalıyor. İnsanları m
Devamı