ben kefenimin rengini çoktan seçtim

öyle bana göre değildi yalancıktan mış gibi yaparak yaşamak. ben rol yapmayı bilmezdim. Zaten en çokta dürüstlükten kaybetmiştim ki şimdi ne diye bu yaştan sonra geri adım atacaktım.

ben kefenimin rengini baştan seçtim MOR ve öyle delice sevdim seni..(alıntı)

şimdi tüm hayat didişmeleri biter de tam düzlüğe çıkınca keyifsizlik içindesin ya
bu hep fazla konfordan oluyor
demek ki zevki sefa fazla geliyor

kendimi hiç bu kadar yetersiz ve keyifsiz hissetmedim.
eleştirilmeyi sevmem kim sever ki yapıcı olmayınca eleştirilerin ok gibi battı bana

bu kadar da kötü değilimdir aslında ben ama sen anlamak istemeyip çuvaldızı hep bana batırdın

seni değersiz görsem paranın hesabını bil diye niye kendimi parçalarım seni niye bu varlığın içine sokayım niye çalışıyım sana destek olayım niye akşam yemeğin hazır sıcak evi ayaklarına sunayım.

ben bilmez miydim keyfimce yiyip gezmeyi har vurup harman savurmayı ben bilmez miydim paket servislerin eve yol etmesini ben bilmez mıydım temizlikçiye ütü dahil yaptırmayı ben bilmez miydim o arkadaş senin burası benim gezmeyi akşamları bile komsu komsu dolanmayı bende bilirdim günümü gün etmeyi. yapmadım ben öyle çılgınca sevmiştim seni ilmek ilmek verdim hayatımı dokuyup ellerine ve her gün geldiğinde kapıda karşılayıp öptük seni giderken kapıdan uğurladık paşa gibi geldin yedin içtin yattın işine gelmeyen muhabbette "ne bileyim ben" dedin çıktın koltukla bir oldun telefonunla arkadaş bir sohbet için bin takla atsak ta mutluyduk düzenimiz vardı ya..

sen bizle gibi görünüp bizle olmasan da olurdu. Arada dışarı çıkacak tabı çağırıyor dedim arkadaşları  avuttum kendimi. O eve çocuklar ile hapsettim kendimi sen olmak istedin geldin çoğu zamanda olmak istememeyi tercih ettin. Bizi sevmiyor değildin seviyordun ama dışarıyı daha çok seviyordun arkadaşlarını  muhabbeti daha çok seviyordun belkide bizi yıpratmayacağını bilsen hep gidecektin onu da düzeni bozar diye yapmıyordun...

zaten korktuğunda buydu düzen aslında yaşamak istediklerine bakıp bunu benle yaşayamayacağını bilip sırf o düzen için duruyordun. düzensizlik cazipti ama bir o kadar muamma korkuyordun...

oysa ne çok inanmıştım senin beni çok sevdiğine şimdi görüyorum ki yanılmışım en azından duyduklarım yanıldığımı düşündürüyor.