zamanı geri çeviren gördünmü;??deliler bir gün akıllanırmı?
boşa geçiyor gibi geliyor sanki hayat.... bir hızla geçen günler silsilesi, bir çocukları büyütme telaşı, bir doğu görevi bitsin gitsin kurtulayım durumu, bir bıkkınlık bir mutsuzluk... Taş üstüne taş bile konmayan boş günler... Gün sonunda hiç bir şey yapmadan çok şey yapmış gibi sallanan yorgun bedenler... Hangisi doğru hangisi gerçek bu günlerin hızla yaşanan günler mi bitmeyen geceler mi.. Ne zaman bitecek bu gönlümde ki fırtınalı kış günleri oysaki yüreğim güneşe hasretken ve 40 derecede ateşin altında neden üşüyorum hala... Neden bir sıcak kalp bir samimi gülüş bile yok burada neden bu kadar yalnız hissediyorum bu kalabalığın içinde... Evet aslında yalnızız hayat yolunda da bunu bu kadar çok niye hissediyorum. Sevgi üzerine kurmuştuk bu yuvayı... Şimdi ise sevgiyle büyütmek istiyorum çocuklarımı ama öyle bir boşluk içinde hissediyorum ki kendimi sanki attığım her adım boş tuttuğum her el cansız baktığım her göz alaycı geliyor bana...yatağım ise soğuk...konuşmak bile gelmiyor çoğu