BİBERLİ ÇINARLI EATNES

stats bu postu 6 ekim 2009  yazmısım umuta hamileyken adını umut koymaya kara verince cok hoşuma gitti güncelledim. Umut bir dilim ekmek Bir yudum su Umut gözlerde ışık Bedende can Umut,bir dünya Kandan,kinden nefretten uzak Ve umut bizim oğluşun adı.... inaşşallah hayırlısı gel oğluş umudumuz ol bizim ışığımız ol adın gibi saf temiz kal hep....

Öyle yorgun ve karma karışığm ki anlatmak bile gelmiyor içimden. Tarihime geçecek bir not olmasa yazmayacağım. bu gün umutu dr. götürdük ve kapalı kulak ameliyatları için bir yıl daha büyümesi gerektiği kararı verildi. kafamda ki tüm soruları sordum. tatminde oldum . Ama ben bir anneyim yinede çok korkuyorum.dr.da diyor sonuçta her ameliyat gibi riskleri var. ve umut çok küçük bazen keşke diyorum onun yerine ben olsam bu ameliyatları bir tek onun canı acımasa ama olmuyor. bu koca sınavı hep beraber yaşayacağız. belkide zuzumer bir kere boşver dese ben daha adını getırmiycem bu işin ama o hiç boşvermiyor. ve onun kararlılığı beni çaresiz bırakıyor. şu var ki biz bu bir buçuk yıl dişimizi sıkmaz bu süreçten geçmezsek bu hep denenmemiş bir  olasılık olarak aklımızda ve hep bir eksiklik olacak umut için... o yüzden belki de dememek için yapacağız bunu. tek korkum bu acıların sonucu kulak yapalım derken daha ciddi sorunların olması . sapa sağlam çocuğu bir çok yerinden donor alınarak ameli

teknoloji ilerledi vessalam hala oturup tıkır tıkır düşünceleri yazmak zor oluyor. şöyle zihnimden geçenlerin zınk diye aktığı bir teknoloji istiyorum. aslında daha çok yazmak istiyorum. ama zaman kalmıyor. Her akşam şunu yazayım diyorum. ama sonrasında vakit kalmıyor uçuyor herşey...yazarken araya giren işler imla kuralları derken yavaşlıyorum yazma işinden... ama bırakmıyorum tabiki. kendimden küçük notlar yazmak istiyorum buraya son okudupum kitaplar mesala 2013 yılında bin muhteşem güneş uçurtma avcısı ve dağlar yankılandı kahperengi başucumda müzik piraye yüzyılın aşkları seranat kardeşimin hikayesi ziyan kanlı kontes plan adnan menderes devrımler tekrar okumaya başladığım için mutluyum. kitaplarını benden esirgemeyen sevgili arkadaşlara teşekkürler. vizeler iyi geçtı darısı finallerin başına.hala aynı işteyim ve aynı yol işgenCESİNE DEVAM EDİYORUM ALLAHTAN BİR MUCİZE BEKLİYORUM. iremin dişi sallanıyor yakında dişler değişime başlıycak sanırım. umuta 25 aralık kulak muayenesi

Uzun zaman sonra çocukları erkenden yatırıp zuzumeri işe yollayıp ışıkları söndürüp bilgisayardan yatakta film izledim. NE var bunda diyeni duyar giibiyim. AMA BU BENİM 4 YILDIR yapamadığım bir şeydi . Büyük lüks ve nimetti.. KELEBEĞİ GÖRDÜM izledim zaten bir Yılmaz Erdoğan hastası ben oradaki karekterine bayıldım . ŞİİRLER ise tam benlikti. Şimdi umut çınar ile iş yerindeyiz saçma cumartersileri gelmenin eşiginde eziyet çekiyoruz. Boş yere kahvaltı etmeye gelio ıki üç çalışır gibi yapıp internette takılıp gidiyoruz vesselam. Amaç kuralcı patron zihniyetini mutlu etmek...egoları tatmin etmek... İrem nur heceleri ögrenmiyor sistem değişik direk okumaya başladı öğrendiği harflerla ilgili cümleleri ela lale el ele gibi okuyor valla. Onun bu pratik zekası inci gibi yazısı azmi beni şaşırtıyor. Tüm gün okula gitmesindeki endişelerim havada kaldı. Resim atölyesinde geçirdiği vakitler, müzik dersinde piyano çalmayı öğrenmesi, santraç dersi drama derken çok iyi ve kaliteli vakit geçiriyor. o m

kim derdiki bir kızım oacak ve büyüyüp okula başlayacak. Zaman zaman hayatı onar yıllık dilimlere ayırıp bakarım ben neydim ne oldum. Bunu bir yılı kadar indirip neredeyse her yılbaşı her doğum günü ve her evlilik yıldönmümünde bu karşılaşmayı yaparım. nİye yaparım hiç bilmiyorum. Ama değişimi görmek hoşuma gider. Doğum günüm gecen günlerde geçti. Ama ilk defa dün ben kendimi çok büyümüş giibi hissettim. İrem ilkokula başlıyordu daha ne olsun... Akşam kitapları görünce şaşırdım ingilizceler hariç bir sürü bir poşet kitap... irem bu ne böyle dedim ne çok kitabın var. Tabiki anne birinci sınıfım ben çok okumalıyım dedi bana...canım benım inşallah hevesi ve heycanı hep devam eder.. hep sever okumayı... başarılı bir eğitim hayatı olur. umut babanneyle evde kalmaya devam ediyor. zuzumerle uzun zamandır gelen giden derken oturup sohbet etmeyeli çok oldu. sanki eksiklik yaşıyorum gibi geliyor. evde çekirdek aile düzenide uzun zamandır değişince sanki içime kapandım gibi geliyor. burdada oyle

ben buraya kızçemi hamileliğimi doğumu yazdımda bir gün okula gideceği ve burda yazacağım hiç aklıma gelmedi. Hey dünya bizim biber büyüdü ilkokul 1. başlayacak şaka gibi geliyor. tabi buna sağolsun milli eğitimin 4+4 sistemide etkili oldu ama 5,5 yaşında bir edalı işveli kız oldu. İremi devlet okulları yarım gün olduğu için tam gün bir butik okula yazdırdık. Ödemeleri zor olacağı gibi bir yılda hem ingilizce hem okuma yazma öğrenmek bence onun içinde zor olacak.kale eğitim kurumları bu sene tuzlaya yeni şube açtı irem ilk öğrencileri bakalım umarım onun içinde bizim içinde iyi olur. bu kararımı kızımız iyi bir eğitim alsın diye verdik. Anne olmanın endişeleri hat safhada tabi yazsam roman olacak düzeyde. oralara girip hiç daratmayım kendimi. gecen yıl merkur çocuk evınde ıkısı beraber bır yıl geçirdi. bu yıl o okula umut tek gidecek. ikisi içinde zor olacak birbirlerinden ilk defa ayrılacaklar. şimdi biraz dinlensinler diye babanneyi çağırdık. ıkı haftadır evde takılıyorlar. iremi bu

evet ben taaa martta kalmışım... ben sınavı kazandım yahu  sonund hayallerim gerçek oldu çok şükür allaha...anladımkı emek verir birde istemeyi bilirsen güzel allahımda veriyormuş yaaa. 2 aydır smmm stajerliği yapıyorum 3 yıllık stjın sonunda yine snavlar var . Ama kormuyorum asıl zor olanı yaptım gibi geliyor. işyerim hala ümraniyede... Tuzlada olacak sandım taşınacak denmişti... çok zor şartlarda işe gelip gidiyordum ama taşınma işi yılan hikayesi gibi uzadı bende sabırla taşınmayı bekliyorum hala.. olmuyor beni kandırıyorlar staj için göz yumuyoum bu eziyete. Ben bu şekılde yogun yonmalak iş ev arası gidip gelirken bana yapılan haksızlıklar yüzünden emraha bağlamış her gün allahtan bir mucize beklerken benim küçük mıcırlar irem ve umut babasıyla öyle cok vakit geçirdilerki sanki ben 4 yıl onları büyütmedim. 6 ayda bir babişkoya sattılar beni.. Oda sağolsun cok yük aldı üstüne... öyleki onlarla tatile bile girmeyi göze aldı.15 gündür çocuklar yok babaları ile sivas ankara dolandılar

Çok tuhaf sanki bir rüyada gibiyim ama gerçek hayalimi yaşıyorum resmen… Ve büyü bozulacak diye korkuyorum…bol bol dua ediyorum her şey yolunda gitsin diye…. İşe başladım 3 ay oldu neredeyse finans uzmanı olarak başladım. Yeniden çalışmak üstelik normal insanların arasında çok güzel…Kimseyle alaverem yoktur. Oturup kendi işimi yapıyorum .Hesap verdiğim beni sıkan bunaltan bir amirimde yoktur. İnanılmaz yoğun ve bir o kadar da rahat kendimle olduğum bir işteyim. Mutluyum iş hayatında en çok huzuru istedim onu da yakaladım.(inşallah böyle devam eder.) Tek sorun işyeri Ümraniye de ve her sabah önce 45 dk.otobüs yolculuğu ile servise binmem ve 1 saatte servisle gidiyorum. Yani sabahları 2 saat işe gitmek için akşamları 2 saat eve dönmek için yolda zaman kaybediyorum. Buda çocuklara çok yansıyor .Onlara yeteri kadar vakit ayıramayınca biraz kendimi suçlu hissediyorum. Ama onlar hayatlarından çok memnunlar. İkisi de aynı okula gidiyor azıcık tuzlu oluyor ama canları sağ olsun…