BİBERLİ ÇINARLI EATNES

Yalnız kalınca nedense aklıma hep blogumm geliyor Onunla dertleşmek bana çok iyi geliyor ve her zaman olduğu gibi yine Geçen Yıl Bu Zamanlara baktım Bu yaşadıklarıma bir kez daha Göz attım. yine aynı hayal kırıklıklarını yaşadığımı gördüm vee nedense şaşırmadım aynı kısır döngünün içerisinde nasıl dönüp dolaştığımi bilmiyorum ve bu kısırdöngüden niye çıkamadığı mi da sorguladım biraz yalnız kalmak belki bana da iyi gelecek ama senin hayatındaki huzur kavramının içerisinde olmayışım ve tatil planlarında hiç tanımadığın adamları dahi dahil edip Benim le bir tatil yapmaman beni çok üzdü. Ya Sen yeterince sevmiyordun beni. ya da beni çok sevdiğini düşünüyordum . Kendimi kandiriyordum.birimizden biri Gerçeği Görmek istemiyorduk ...birimizden biri kendini kandırmak istiyordu... birimizden biri kendini çok aldatıyordu ve Galiba kendini aldatan bendim. tek istediğim ailece mutlu bir tatil yapmati. bunu yapmak için yeterli bütcemiz olmadığını söyledikten sonra kendi kafana göre bir tatil plan...

bakıyordum hayata bir camın arkasından izliyordum. Tüm insanları ve gerçek yüzlerini... çünkü onlar beni görmüyordu. O camın arkasından izlediklerimin farkında bile değillerdi. Aramızda camın üstünde bir film vardı. Ve ben belkide ilk defa bu kadar iç içeydim insanlarla.. blogumu her açtığımda en son yazdığım yazıyı muhakkak okurum yine okudum ne güzel yazmışım diye kendimi sevdim. keşke bu yazdıklarımı bir gün bit kitap olabilseydi. toplumsal olayları ve kişisel blogları yazamam ama böyle doğaçlama hayatımı yazabilirdim hayal gücüm çok geniş. Belki çok kurallı olmazdı cümlelerim. Bekli noktayla virgülün yerini karıştırırdım ama yapardım bir şeyler. benden sana bir şeyler akardı muhakkak okurken verirdim birazda olsa bir duygu öyle değil mi. zaten bu yüzden okumuyor musun benim yazdıklarımı sessizce bakıyorum postlarımı okuyanlar var hemde dünya geneli kimler okuyor diye bazen çok merak ediyorum. okuyanlar yorumlardan bir selam gönderir mi? ben bu gün hepsine selam ve sevgi yolluyo...