BİBERLİ ÇINARLI EATNES

Benim kopan fırtınalarım vardır. Bitmeyen savaşlarım süre gelen isyanlarım. noktasız cümlelerim ve belkide çılgın olmasa da cani duygular barındıran beynim sen bilmezsin yumuşacıkta bir kalbim.. şimdi gülüyorsun nasıl yani diye sen öyle değilsin az konuşur çok bakar kalp kıramazsın nasıl dersin. sen benim dışımı bilirsin bu anlattıklarım içimde içimi ben bilirim sen bilemezsin ki.. Aslında katı görünür yüreğim bilsen bir müzik le bile dağılır, burnumun direği sızlar da ben belli etmem. ağlarım içten içe göstermem gözyaşımı sevmem ulu orta yanaklarımdan inmesini gözyaşlarımın. Annem belkide göstermedi bize göz yaşını ondan öğrendik heralde ağlamak zayıflık gibi geldi bize. Göstermedim göz yaşımı kimseye ağlamadım mı çok ama hep yalnızken ne gerek vardı başkasını üzmeye dedim. sonra konuştum hep konuştum her şeye konuştum ama sen duymadın çünkü sesi yoktu cümlelerin. bir içe konuşmadır aldı gitti baktım söylenmeyi geçti sohbet oldu kafamdaki sesle konuşmalar...Bazen güldük bazen kı...

 sevmiyorsam sevmiyorum ne yapayım... ben bilmem alı mora bakıp motive olmayı karaysam karayımdır.  olduğundan başka görünmek öğretmemiş analarımız bize bunları.  Neden nasıl öğretidir bu ya.. lükse hayranlık duyarız ama lükse sahip olmaktan korkarız. Aman söyle derler diye toplumdan kaçarız. Biraz pahalı bir araba aldık herkes şaştı kaldı. Sizde para çok galiba dediklerinde gülüp geçmek yerine yada evet çok deyip kapatmak yerine açıklama yapma ihtiyacı duymak bu söylenişten rahatsız olmak lükse kendine yakıştırmamak neden... kızım paraya değer verme para elinin kiri para ya tapma diyen bir nesilin evladı olmak mı? nasıl ezik büyütülmüşüz be anemo,,, neydi bizim eksiğimiz daha iyilerine sahip olmayı gereksiz gördük sayende bizi hep bir melankolik hep bir drama ile büyütmek neydi oysaki daha iyilerini hak ederken .. şöyle geripde göğsümüzü diyemedik yaptık oldu. Çıtaları yükselttikçe gözler büyüdü biz suçlandık halbuki naptık çalıştık kazandık hak ettik yedik ama ya...