harmanım ben harmanım söyletmen beni;

bu aralar sık sık ağlayarak yazdığım bloguma ne yaptığımı anlamadan bakan kızımın ılgınc bakışlarıyla devam edıyorum. bir gün ona hediye edeceğim bu bloğu büyüdüğünde ve okuduğunda anlıycaksın tabıkı... Ne deli bir annen olduğunu...Tabi herşeyin üst üste olması aslında beni bu denli hassaslaştıran.. annanem 85 yaşında genç değil hatta torununun torununu gördü. ama son 5 gündür yoğun bakımda olması bizi üzüyor. Oda benim gibi ölümden korkanlardandı. Acaba şimdi o odada o aletlere takılıykende hala olmek ıstemıyorummu diyor içinden yoksa allahım al emanetınımı... Onun yanında olup o yaşlı çınarımızın yumuşacık elini opup çakır gozlerıne bakmak oyle ısterdımkı. Belkıde son gormem oldu onu bır daha gittiğimde o olmuycak belkıde işte bu da daha çok uzuyor.Lütfen iyileş anneanne...lütfen
çocuklar ise hastalar.. once kız hastalandı grıp oldu. sonra oğlana bulaştırdı. derken ortaya karışık oldu. e sımdıde kız ıyleşır gıbı oldu ama oğlan takır takır oksuruyor...işte evin içinde hasta olmalarıda ayrı bır sınır bozucu durum oluyor.
ben ıse aynı teranede zırvalayıp duruyorum. başım cok ağrıyor bıtmeyen hatta gunler suren ağrılar benı cıleden cıkarıyor. migrenim tavan yapamış durumda....emzırırkende ılaç kullanımı olmuyor durum dahada cekılmez oluyor
neyseki yarın ınşallah kardeşim yanıma gelecek 10 gun kadar kalıcak ve sonrasında buyuk ablam gelıcek yanıma Bu sırada bıraz kafamı dağıtırım onlarla diye seviniyorum. İnşallah Annanemde iyleşir. Aksi takdirde kimse bize gelmez banada istanbul yolu görünür gibi bilmiyorum allahın bileceği iş bakalım neler gelecek başımıza