selam dünyalılar
Kendime sormak istemediğim bir soru bu nasılsın?
Altı çöplük çünkü zihnimin.. Sen hiç aynaya bakıp kendini hiç bir şey söylemeden 2 dk inceledin mi? gözlerine yüzüne kaşlarına hiç bir şey düşünmeden baktın mı? Sonra o ayna da süliatine sordun mu? gerçekten ama hissederek gözlerinin taa içine bakıp sordun mu" Nasılsın "diye.
Ben sormadım. Çünkü öyle çok işim vardı ki kendime ayıracağım 5 dakikam bile olmadı. Sandım ki koltuğa uzanıp elime telefon alıp sosyal medyada olmak iyi hissettirir beni. Veya dizi izlemek, uyumak, ev temizlemek, sohbet etmek. Ama hiç kendimle kalmak istemedim. Durmak çok zor bir şey biliyor musun pratik etmeye çalışıyorum olmuyor. Uyumadan özlerimi kapamadan ve bir şey yapmadan düşünmeden sadece 2 dk beklemeyi başaramıyorum. Bu nasıl gelişmiş bir oto zihin eyleme geç diye bağırıyor bana...
Hayat çok enteresan. Zor bir sınav 1 yıl önce sahiplendiğim kedim çito yoğun bakımda.. Zihnim tokatlıyor beni bilinçaltıyla. Büyük bir travma ailecek yaşıyoruz. Zor çok zor çok kötüyüm...Tek istediğim çito sakat kalmadan yaşasın eski sağlıkla günlerine dönsün bizim mucizemiz olsun...
Yorumlar