Bu nasıl Nisandı anlamadım. Belkide her zamanki gibi de bu kış bana uzun geldi bilmiyorum. Ama çok uzun bir kış olduğu kesindi. Zor geçti be sınandık sevdiklerimizle inşallah verebilmişizdir o sınavları bilmiyorum ki... Yoruldum be ruhum çok yorgun bir kısa mola deyip hani perdeyi çekip önce bir tembellik molası ardından bir gezme isteği var içimde... bol denizli bol yeşilli memleketler gezip gürül gürül Çağlayan suların sesini dinleyip yüzümü güneşe dönmek ve o güzel havayı ciğerlerime çekip yaşadığımı hissetmek istiyorum. Biraz mola demek istiyorum .Hayat...olur mu? Annelik sen evde kal, hanımlık sende patronluk al ofisinde kal ben bırakıyorum biraz bu rolleri KENDİM olmak ve bir bavul ile çıkıp o yola sadece ben olarak her Şeyi arkada bırakıp bir gezmek istiyorum. Tabi o 14 yıl önceki ne baba ne komiser olmayan sadece ZUZUMER var mısın sen ve ben güzel olurdu be...KEŞKE hollanda bileti aldığın gün gibi bir supriz daha yapsan bilet aldım suraya gidiyoruz vaavvv
Ama işte hayaller paris gerçekler kars olmuyor.. Değil perdeyi indirmek gün yetişmiyor ki güne değil mi neye üzülüyorum biliyor musun bu hayatımızın en güzel yaşlarında yapamadığımız hayalleri yaşlanıp emekli olunca bolca yapabileceğiz. Ama o zamanda belkide yapmak istemiycez. yada sağlık sorunları ve enerjimiz yetmeyecek.
varken yemek gezmek lazım sevdiğim çok değil biraz mola bir es vermek lazım.. yoksa ruhumuz bu tempoda yaşlanacak gidecek..
aslında her şey tam netleşinceye kadar yazmak istemedim. ama yorumları goruncede dayanamadım. Baktım ki çok arkadaşım beni merak etmekte ee saklanacakta bir şey yok aslında zaten bir çogunuzda tahmin etmişiniz konuyu uzatmanın bir anlamı kalmıyor bu bağlamda evet hamileyim.... Aslında ç.o.i sitesinden tanıştığım ve yorum bırakan arkadaşlar bilirki ben pco luyum ve pco'lular bölümünde bundan iki sene önce iremden önceki ilk gebeliğimi ne heycanla yazıp tebrikler almıştım. Zira ilk bebeğim 8 aylık tedavi sonrası olmuştu... Ve malesef sevincimiz kursağımızda kalarak 17 martta bebeğim 13 haftalıkken karnımda ölmüş ve düşük yapmıştım. sonrasın da irem çok çabuk gelmişti aramıza ... ama o süreçtede kulandığım bir takım ilçalar olmuştu düzenli regli ve ovulasyon için.... İrem de şimdi çok şükür sağlıklı bir çocuk ama hamileliğim herkesinkinden biraz daha zor ve stresli geçmişti. özellikle son dönemde erken doğum sebebiyle evde ıstırahat ettim ve 36+3 haftalıkkende daha fazla tutamadım kız...
19.9.24 SANA VEDA ettik çito...çok acıydı çok zordu çokların çoguydu benım ıcın kabullenmek cok zor. üzerine googleden gelen 1 yıl önceki arşiv fotoları.....Seni ben 19.9.23 de mi eve götürmüşüm 1 yıl mı olmuş kardeşlerini sahile bırakıp.. seni eve alalı .... böylemi çalışır karma ne bedeller bunlar yarabbi. Ruhum darmadağın kalbim sıkışıyor boğazım düğüm düğüm geçecekmii tüm bunlar... seni düşündükçe tek bir şarkı geliyor aklıma cem adriyandan ben seni çok sevdim... kaç haftadır z beynimde bu şarkıyla seni anıyorum. çok acı çektin umarım gittiğin yer de rahat ve özgürsündür. güle güle...
kızıyorum bağırıyorum sinirleniyorum. neden daha 25 ve 5 aylık ıkı bebek yüzünden oysaki ne masumlar... anneyle başlar herşey... anneyle tanınır hayat. annenin bakışıyla atılır adımlar. Gülersen gülerler... ağlarsan anlamadan şaşkınca izlerler belkıde ağlar onlarda sana eşlik eder. şimdi böyle sinirli bir anneden olan iki cocuk nasıl sağlıklı olacak ki nasıl hayata dört elle sarılıp mutlu olacakki daha kendi mutlu olmayı beceremezken bu hayata mutlulukla sarılmış iki çocuk nasıl yetiştirecek... Herşeyi kendine sorun etmeye bayılan ben yine iremle bir yemek krizi geçirdik. Hayır tabak bitmese ne olurkı neden bu takıntı. kendıme sinir oluyorum. Sonuç gözyaşı kırılan küçük bir kalp belkide bu çocukları hıç haketmeyen bencil anne... kendi doğrularını kabul ettirmeye çalışan ben unutyorum küçükde olsa bir birey olduğunu ben yetiştirsemde benim dediğim gibi olamayacağını unutuyorum. nerde hata yaptığımı biliyor ama hatalarımı doğruya yöneltemiyorum. hareketlerimi kontrol edemiyorum. bu kada...
Yorumlar