dünya muamma

>zor yaz diye bir şey var mıdır bilmiyorum. benim bu yazım çok zor geçti. bu sene yaşadıklarım beni öyle büyüttü ki.. işte dedim daha dur neler göreceksin deli gönül...

vefasızlık dersen burada düş kırıklıkları burada bir garip çöküş desem oda değil ama zordu be çok acıdı kalbim. Hani tabir yerindeyse kırılmasını duydum derler ya öyle kırılldı yarası sızısı anlatmak zor hala içimde acısı.. belkide ben çok duygusaldım. belkide ben çok takıyorum bilmiyorum..

insan her şeyi değiştirir arkadaşını sevmiyorsa görüşmez kocasıyla anlaşamazsa boşanır ama ana babasını kardeşlerini ne yapar biri bana onu anlatsın onlardan vazgeçmek nasıl zordur nasıl vazgeçerler...
benim dersimde öyle işte kendimle sustum hep sustum ağladım çok ağladım beni bile bile yapılanlara çok kızdım oturdum düşündüm ağladım ama ne yaparsam yapayım uzak olamadım yüz kararttım gittim yine aynı olmadı be tutturamadık aynı frekansı yapamadık insan gibi tartışıp devam edemedik biz kaç yaşınıza gelmiş insanlarız bir anı an da bırakıp devam edemedik yazık bize..
şimdi o çok sevdiğim insanlar göresim gelmiyorsa sebebi ben miyim..
uzak kalmak istiyorsam tek suçlu ben olmamalıyım.
bir anne nasıl oluyor da çocuklarını sevgi olarak ayırabiliyor anlamıyorum. veren hep verecek fedakarlık yapacak deyip onu ezip hep sivri olan taraflarımı sevilir. gördüm duydum keşke ne duysam ne görseydim dediniz olmadı mı? oldu çok oldu benim bu yaz.? şimdi ne konuşsam bana zarar yağmur yağar ben yazarım Allah bilir ben susarım gönül sen ademi anasız babasız salmışın hava ile işte öyle gibi hissettim olur ne bileyim...yaz kırıklıkları gelen 39 yaş ve yorgunum demekten yorulmuş ben...
artık yorulmayacağım demek istiyorum. güne gülerek başlamak mutlu uyanmak..

kim bilir şu dünyada bir 39 yıl daha yaşar mıyız?
bu yüzden iyi yaşa...hak edenle yaşa...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

ben kefenimin rengini çoktan seçtim

ACISIN KALBİN

bir tırtılın hikayesi