ÇOKMU ÇOK ZAMAN OLDU NE

 evet zihinim yazmak için beni yönlendirse blog şifresini unutmak gibi yaptığım bir gaf yüzünden uzun süre giriş yapamadım. Bir dönem bu duruma çok üzüldüm. Çünkü bunu aşmam gerekti burada  14 yıllık bir geçmiş vardı yazılarım ... Tabi biliyorum benim serzenişlerim benim hikayelerim hiç bir zaman kimse benimle aynı duygular ile okumayacak... en çok kızıma ithaf en yazsam da asla aynı yerden bakamadığımız için göremeyecek bu yazıları ve buradaki beni biliyorum. aslında konu ne biliyor musun son zamanlarda öğrendim bunu e yaş 41 olabilir yakında... hayat öğretiyor işte halaa.

zaten o güzel laf da öyle gelişmedi mi tüm yediğim kazıklar deneyimlerim ve tecrübelerimi yansıtır. işte buda deneyim oldu. 

Beklentisiz hayat bu çok zor benim için biliyor musun. Hayatı bu şekilde yaşayabilirsen çok güzel 10 numara bir hayatın olabilir. Ama beklentiler ama istekler o hayaller bizi kulu kölesi yapıyordu hayatın. ve bitmeyen hayal kırıklıkları.. bunu bana çocuklar dedi. sen herkesten bir beklentin var ve büyük büyük beklentiler olunca olmuyor işte...

mesela bibere çok inandım. İyi eğitim alması için özel hoca tuttum. Ama aslında günü sonunda onun çok iyi bir okul kazanması içinde ondan büyük bir beklentiye girdim. Sınavı orta derecede geçince de çok sinirlendim ona çünkü beklentimi karşılamıyordu. İyi bir okulda eğitim alsın isterken bir anda orta seviye okullara bakar bulduk kendimizi.. Onda yaşadığım hayal kırıklığını gören Çınar aman sakın ben istemiyorum LGS sınav maratonuna hazırlanmak falan. adrese dayalı giderim. Ben bu beklentilere girmene bile tahammül edemem dedi.. Haklımı haklı. Çünkü zamanında bende babam beni dershaneye göndermesini çok istedim. Ama kazanamazsam babamın beklentilerini karşılayamam diye başarısızlık korkusu ile ilk kazandığım okulu okumuş insandım. Yani çocuklarıma o çok kızdığım ve kortkuğum tüm kötü duygularımı farkında olmadan empoze etmiştim bile..

hatta  babaları ile tartışmamızda  çocuklara konu hakkında onların fikrini soran babasına karşı beni haklı seçmedikleri için aşırı politik buluyordum onları . Ben haklıyım ama kendileri ne süt yansın ne kebap diye yorum yapmıyorlar. Nankörler diye bile kızıyordum. Kısacası ne yaparsam yapayım içimde ben sizin ananızım ben ne dersem o olur siz beni sevecek benim etrafımda dört dönecek benim dediğim gibi yapıp benim dedim gibi konuşacaksınız baskınlığımı atamıyordum. Ben nasıl bir insan olmuştum yaa ...ay yazarken yoruldum...

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

ben kefenimin rengini çoktan seçtim

öyle bana göre değildi yalancıktan mış gibi yaparak yaşamak. ben rol yapmayı bilmezdim. Zaten en çokta dürüstlükten kaybetmiştim ki şimdi ne diye bu yaştan sonra geri adım atacaktım. ben kefenimin rengini baştan seçtim MOR ve öyle delice sevdim seni..(alıntı) şimdi tüm hayat didişmeleri biter de tam düzlüğe çıkınca keyifsizlik içindesin ya bu hep fazla konfordan oluyor demek ki zevki sefa fazla geliyor kendimi hiç bu kadar yetersiz ve keyifsiz hissetmedim. eleştirilmeyi sevmem kim sever ki yapıcı olmayınca eleştirilerin ok gibi battı bana bu kadar da kötü değilimdir aslında ben ama sen anlamak istemeyip çuvaldızı hep bana batırdın seni değersiz görsem paranın hesabını bil diye niye kendimi parçalarım seni niye bu varlığın içine sokayım niye çalışıyım sana destek olayım niye akşam yemeğin hazır sıcak evi ayaklarına sunayım. ben bilmez miydim keyfimce yiyip gezmeyi har vurup harman savurmayı ben bilmez miydim paket servislerin eve yol etmesini ben bilmez mıydım temizlikçi
Devamı

ACISIN KALBİN

 herkes yanmış ülkede 45 bin insan ölmüş büyük depremler eşi bezi görünmeyen nasıl bir yüzyılda doğduk dedirten ardı arkası kesilmeyen olaylar... önce sarıp bırakmayan pandemi tam bitti derken yanan ormanlar şimdi depremler "la ilahe illallah " diyorum güzel günler göreceğiz çocuklar...  hiçbir acı boşa yaşanmaz elbet baharda gelir memleketime derinden al nefesleri sabırla tut kalbini bırakma Mevla'm neylerse güzel eyler sabır sabır...
Devamı

bir tırtılın hikayesi

ne farkımız vardı ki o tırtıllardan amaç onlardaki gibi büyümek değil miydi. yaşam bir tırtılın kinden farksız değildi ki …. Aslında biz insanoğlu tırtıllar gibi dönüşüm ve hazin son için çalışır dururuz. Tırtıl kelebek olmak için örer kozasını aşkla Günlerce mevlanın semaya bakıp döndüğü gibi döner kendi etrafında yorulmadan imanla… döner durmadan benim gibi senin gibi… soluksuz döner uyumadan. Sonunu düşünmeden.. inanır mevlaya uçacağı günü bekler ve döner aşkla yana yana kozasını örer inançla...taki son nefesi verene kadar çalışır… bizim gibi… ve en son nefesi verince o çıkar kozadan uçar semada biz bırakırız yaşlanmış yorgun bedenimizi sonsuz oluruz. Aslında bizim hikayede onların hikayesine benzer. Çaba sabır zaman en iyi bildiğimiz şeyler olur olur. hayatın sonunda … annanemi kaybettik. hayatımızdan büyüklerimizi kaybetmemiz ve geriye kalan hatıralar incitiyor bizleri yeni işim bana iş anlamında çok şey kattı. Ancak tam bir kaos ortamı.. nereye tutsam elimde kalıyor. İnsanları m
Devamı