BİBERLİ ÇINARLI EATNES

aslında ne vaktim var cok fazla nede gücüm ama hayat cocuk bakmaktan ibaret olmasın istiyorum kendim için bişeyler yapmak istiyorum ama bulamıyorum ne yapsam ne yapsam bir hamak alıp sallansammıı?? yarım gunluk bır iş bulup çalışabılmek veya yüksel lisans yapabılmek isterdim ama ikisi içinde imkanlar va şartlar uygun olmuyor... bu yüzden sıkılıyorum napıyorsun denıldığınde cocuk bakıyorum demek benı sıkıyor hayatta daha önemli sebeblerim olmalıymış gibi geliyor. ben için benim için bişeyler yapmak lazım ama ne... Düşünüyorum ama bulamıyorum. irem beni bu sıralar cıldırtmak üzere ne zaman umutu emzırsem veya onla ılgılenmem gereken bır boşlukta gozden kaybolup ya kremlerımı veya detarjanlar hıc farketmez elıne ne gecerse dokuyor. Cok sınırlenıyorum yaptıklarının yanlış olduğunu soyluyorum hatta anlatıyorum. Zaten doğru birşey yapmadığını bılıyorkı ben gorup neden boyle yaptın deyınce kaçıyor saklanıyor ağlamaya başlıyor ama yapmayada devam edıyor. ne yaptıysam vazgecıremedım. Ve muthiş

uyukuuuu uyu uyumak derken bıle gözlerim kapanıyor.. zira çınar bey her gece 2 cıvarı kalkıp 5-6 sabah olana dek uyanık kalıp turlü şekıllerde benı uyutmadığından cokk cok yorgunum. Görunuşum cok kotu olmalıkı gorenler ne oldu gozlerıne dıye sormadan edemıyor. cevap 2-6 gece nocebtlerimiz var diyorum.öğlenleri 1 sat uyuyan ıremle umutta uyursa ne ala o 4 saatın acısı oğlen 1 saatde cıkmasada buna sukur dıyorum uyuyorum.Hoş o 1 saatde bıle ıkı uc kez çınar yuzunden uyanıyorum.. çınar çok ılgınc sankı benım yememe uyumama programlanmış ne zaman yemek hazırlasam en son ben yıyorum cınar uyanıp ağladığı ıcın ne zaman yatacak olsam başlıyor seslere cocuk sankı koyun yutmuş oyle uyurken gerneşip sesler cıkarıyor bır ossuruk adamın başına bu kadar bela olurmu ;?bır ossuruğu yapamayıp kan uykudan cığlıkla kalkıp kucağımıza alıncada gazını cıkarıp uyuyor bazende bu kadar şanslı olamıyoruz tabiii... saatlerce gaz ılacı versek dahi kıvrandığı oluyor.. zaten bunların sebebı kabızlık cocuk 4-5 gund

selam herkese; epey oldu yazmayalı ama sebebi yoğunluk değil hep yanımda olan birilerinden vakit bulamamaktı. Doğumu diyarbakır da yaptım annem yanıma geldi. Doğum epidural oldu sezercikti tabiki... ilki öyle olunca ikinci mecburenmiş... ama ilkinde genel anestezi almıştım. Şahsen çok rahatmış. Epidurale neden özenilir anlamadım. Çok zor bir ameliyat üstelik ne kadar uyuşsanızda hissediyorsunuz... Bence kabus gibiydi. Tek guzel yanı hayattan kopmamış olmaktı. Ve ameliyat sonrası hemen bir şeyler yemekti...Umut cok güzel bir bebek belkide benım olduğum için oyle geldi. Kucağıma sanki iremi verdiler öyle benzettım ıkı kardeşi birbirine...irem o gun hayatının en saskın gununu yaşıyordu. Beni hastanede bekklerken ameliyata giderken oyle bir bakışı vardıkı hala unutamıyorum. Tekrar odaya donupte umutu emzırmeye başladığımda dunyası yıkılmış gıbıydı gelıp yatağıma cıkıp kolumun altına gırdı kedi gibi.. Beni paylaşmak en zor şeydi onun için gülmüyordu yemıyordu donmuş gıbıydı.. ılk gece babas

aslında ben alışkınım zıpçıktı çocuk olayına ama neden şaşırıyorum hiç bilmiyorum. Beni şaşırtmayı umutta başardı. Bu günkü dr. kontrolüde suyu yok denecek kadar az kaldığı için dr. bey yarın hemen alalım dedi. dolayısıyla bizim doğum için yapılan tüm planlar iiptal olup b planına geçildi. Anneme acilen bilet aldık. Akşama yanımızda kısmetse. yanımıza birtek annem geliceği için kaynanagiller kasım 15den sonra geleceğinden beni aldı bir düşünce.. Annem banamı bakacak irememi. yani ireme bakmaya herkes niyetli ama bana sorsalar yanımdan 1 dk ayırmak gelmıyor ıcımden. nerde kalsa aç kalıcak sefil duruma düşecek gibi geliyor. o aralarda kalıcak diyede ben cok uzuluyorum. en cok ona takmış durumdayım. bugunden ona corbalar yemekler yaptım belkı annem yapamaz kızım ac kalmasın dıye.. şimdide çamasırlarını yıkıyorum utuluyorum kıyafet sorunu olmasın dıye.. yanı ıkıncı cocuk yaparken doğuma gıderken bıle iş yapıyormusun sırf bırıncısı rezıl olmasın diye...yada vicdan rahatlatmak tüm bunlar bi

bazen durupp da bağırmak istiyorum hey millet nereye gidiyoruz böyle diye.. evet zamanında ölen insanlar ve hala dağlarda savaşan çatışmaya giren askerler ne için mücadele veriyor. Biz neredeyiz ne yapıyor bu hükümet.... şimdi alkışlanarak gelen bu insanlar yarın meclise de girecek... Belki halktan biri açlığını zamları protosto için meclise gitse gözaltına alınır. Dinlenmezken onlar adam yerine konup dinlenecek. Kim hapiste kim dışarda kimin eli kimin cebinde belli olmayan bir hale geldik. Askerler sustu devletin tüm organları deyim yerindeyse pısırıklaştırıldı geri çekildiler. Ve ortada kalan bir kaç adamın oyunları ne olacak nereye varacak bilinmiyor... Şimdi bizim ülkemiz de bunca suç kaçak yapı varken olmaz olmazlar olurken devlet almış başını gıdıyorken emeklı babama geldi sıra.... arabasını koymak ıcın evının bır odasını garaja cevırdı. Bu garaj kaldırıma 20 cm taşıyor diye mahkeme kararı ıle yıkım emrı gelıyor. Evet gelsin gerekırse yıkılsın da.... Ama bu devlet hep boyle gerç

canım cok sıkılıyor sıkı can ıyıdır dıye esprılerde yapamıycak kadar sıkkın. Aslında ortada bir sebeb yok sadece zuzumeri yoğun çalıştığından bende patates misali tostoparlak olduğumdan hep evdeyiz. Hafta sonu dr. görişmesinde yine umut için erken doğum sinyallerini yaksada dr. ben ıyıyım sımdılık. inşallah zamanında olur herşey. hazırlıklar falan fılanda bıttı geriye beklemek kaldı ya sıkıldım bu bekleyışten... annemlerde tam gunu gunune bılet almış ınsan azcık once alır gezerdık ne olacaktı sanki... yani canım yalnızlıktan sıkılıyor. irem kuzu tv ızlemekten tv kolik olcak ama tv yi kapatıp onlada oyun oynamak gelmıyor ıcımden( kotu anne). oda tek başına hıc oynamaz zaten sağolsun... uyumak ıcın yatıyorum reflu olduğumdan dolayı tam gozum dalıyor bogazımdan ağzıma dolan o acı suyla boğulmak uzereyken aniden oksurukle kalkıyorum allah kımseyı reflu etmesın doğum sonrası gececek dıye umutla beklıyorum. kızımdada aynı sorunum vardı cunku... irem bu surede yıne hastalandı salgın varmış co

Tam da azıcık internet keyfi yapacaktım ki sağolsun x bir bankadan gelen hesap özeti beni çıldırttı. hem tvlerde kart bedeli diye bir ücret yok deniyor hemde çatır çatır kesiyorlar. arıyorsunuz müşteri hizmetlerini tehditler öfke hıh sanki umurlarında geniş geniş gevrek gevrek konuşuyorlar. Sonra bir daha kullanırsam bu kartı diye saallıyorum küfürü ama elimiz mecbur olmuş pıtış pıtış kullanıp unutuyoruz tüm bunları taki seneye aynı para kesilinceye kadar. Evet gecen senede bağırıp çağırmıştım bunlara bak bir yıl geçmiş aynı nokta ne yapayım yani.. Bizi karta mecbur bırakan ekonomi utansın devleti bu hale getiren soyguncular utansın ekonomide zamsız aynı seyrinde ilerler gösteren yalancı tefe tüfeciler utansın. Ve markete vardığında herşey ateş pahası olduğundan sözde olmayan zamların gerçek yüzünü göremeyen o baştakiler utansın. tabi utanacak yüzleri kaldıysa.... şimdi gelde blog yaz yani göz göre soyulduğunu unutup.... Evet doğurmadım hala bu sebebten mutluyum çunku zor ve ağrılı gün

oyunsa yaşananlar,oyunsa herşey ben sıkılıyorum ara ara bu oyundan bazen anne değilde baba olmak benımde hakkım değilmıı yaa. kız oldum dıye hep anne rolu oynamak zorundamıyım.. evımın rutını sıkıyor bu aralar... ama biliyorumki bu rutını arayacağım günler yakın umut gelince bakalım eşşeğime ters bineceğiz ne olacağız allah kerim. bu günlerde ekstra ağıRLAŞMIŞ hissediyorum. 29 gün kaldı dile kolay.. annemlerınde gelmesine 27 tabi...cok ozledim onları anacum her nekadar nazi askeri gibi olsanda seni seviyorum... iremcık bu aralar kudurmuşluğun hat safhasında... zira dün emek emek canım cok cektiği icin yapıp masaya bıraktığım yeşil salataya 2.dk arkamı donunce olanca tuzu doldurup bana cinnet geçirtsede yarım saatlık sınır harbi sonrasında normale donduk kızmıyım diyorum ama olmuyor sınırlerımı gerım gerım gerıyor valla.. ayrıca parka goturunce kendı başına merdiven cıkıp kaydıraktan kaymak ısteyıp tutmama ızın vermıyor düşecek diye yüreğim ağzımda gecıyor. parka gitmezsekde asla çocu

Umut bir dilim ekmek Bir yudum su Umut gözlerde ışık Bedende can Umut,bir dünya Kandan,kinden nefretten uzak Ve umut bizim oğluşun adı.... inaşşallah hayırlısı gel oğluş umudumuz ol bizim ışığımız ol adın gibi saf temiz kal hep....

Yansımalar, Nev - Efkârlıyım (by pervâne) by SaintFaithless

belkide sinmek demeliydim sinmek kadere... sindirmek yaşanmışlıkları.... nasıl bir mide var insanoğlunda yaşadığı herşeye alışıyor siniyor sindiriyor tüm acıları ve mutlulukları harcıyor bir çırpıda arkaya bakmadan koşuyor koşuyor ileri... bizde sindik sindirdik iremin hastalığını sarılığını... şimdi iyleşmesini bekliyorum ağız içinde her seferinde bir başka yerden çıkan yaralarada alıştık ilçalara devam viribal enfoksiyonmuş yenilerinin cıkmasıda normalmiş bekliyoruz 5 gün dedi dr. bu günde 5. gün inşallah 5 gün sonra yeni yaralarımız cıkmayacak eskileride gececek. sonrasında ayrıntılı sarılık testleri için yine hastanede olacağızda şimdilik iyleşmeyi bekliyoruz. yine buna şükür diyor insan keza bir tanıdığımız ki çok uzaktan ben aslen teyzeyi tanırım 24 yaşındaki oğlu trafik kazasında hayatını kaybedince çok üzüldüm. ölen rahmetliyi tanımam ama annesi işte onu tanımak beni etkiledi. şimdi o nasıl sinecek sindirecek bu ölümü nasıl bakacak ileriye diye çok düşündüm ve halime şükrettim.

Derdin varsa oturup ah vah etmeyeceksin kimseye de anlatmaya luzum görmeyeceksin. Zira aradığın kişilere ya ulaşılamıyordur yada açmazlar zaten telefonları…. Yada bir işleri vardır mühim..zaten anlatsanda ne olacak ki dert sende derman allahtaysa ağzını yormanın kıymeti yokki…. Sıkıldım hemde çok şöyle babam ve oğulları filmindeki baba gibi oğlunu kaybettiğinde hani kardeşi babayı vurup geçmişti öyle koşasım var öyle bağırasım var öyle çarpasım var ezip geçesim var herkesi… içimdeki volkanın ateşi belki o vakit biraz durulur belki lavları dışarı atarsam o vakit küllenirde akan lavlar ben durulurum belki… Bilmiyorum belkide eskisi kadar güçlü değilim belkide hamilelik ve doğumun yaklaşması beni bu kadar duygusallaştıran ama bildiğim şu ki içimde volkan gibi yana bir ateş var…. Bugün kızımın sonuçlarını almaya gittik. Ve hiç anlamadığım bir gerçekle karşılaştım. İrem hayatının bir döneminde ki bu ne zaman bilinemiyor ama sarılık geçirmiş. Ve vücudu buna bağışıklık kazanmış. Evet dedim dr

Uzun zaman oldu yine yazamayalı…yazamayalı çünkü yeni evdeki elektrik aksamı bize yaramadı. Geldiğimizden beri 2 adsl ve son olarak bilgisayarın harddiski yandı. Elelktrikler bir var bir yok böyle oluncada yanıyor aletler…şimdide elektirik yok ben laptopun şarjından yararlanıyorum. Bu kadar zaman ıcınde arkadaşlarla ve ev hali geçirilen bayramımız var.. Devamında koca gobek olan ben ve hasta kızım. Aslında yazı cok seviyorum. İrem yazın dolaptan soğuk süt bile içti ama hasta olmadı 4 ay dr.suz gecti ah ne güzeldi. Ama havalar soğuduğunda hastalıklar soğuk algınlıkları yine baş gösterdi. Şimdide üst damağın boğaza yakın kısmında kocaman aft lar cıkmış 3 gündür yemek yeme olayı cok kısıtlı mızmızlık hat safhada. Benimde sabrım sınırlarda tabi…gecelerse keza delik deşik uykusuz irem uyusa oburu başlıyor tekmelemeye. Zira geceleri bende mıde yanması ve nefes alamama sorunlarıda hat safhada olunca uykusuz her gece sarkısı bana yazılmış gıbı gelıyor…. Evet epey yakındım halimden ama yakınıl

tam 4 yıl önce dün yani 09.09.05 de evet demiştik biz birbirimize o evet taa istanbulda denmişti ve ozamanlar başına neler geleceğini bilmeyen bir saftirik kız vardı. hoş bu gunlerde hayal ediliyordu ama hayaldi şunun şurasında.... derken 4 yılda neler geldi geçti çok zor günlerde geldi gecti çok güzel günlerde velhasıl 4 yıla 3 çocuk sığdırdık biri aramızda olmasa birinin doğmasına iki ay olsada... birde çocuğun olmaz demişti dr. olsa nasıl olurdu acaba.... velhasıl hızlı başlayan seri üretimin bu bebeişten sonra durmasını ve allahın bunlara sağlık sıhat vermesını güzelce büyütmeyi temenni ediyoruz. Zuzumere söz verdim hastalıkta sağlıkta iyi kötü günde yan yana olacağız diye velhasıl hayatıma ve iş yaşantıma bii sünger çekip geldim diyarbakıra cocuklarımın anası evimin kadını oldum..(çok türk filmi oldu yaa)mutluyumda ama çalışma hayatımı ve arkadaşlarımı aılemı de çok özlüyorum. İnşallah cocuklar buyurde sağlıcakla bende donerım o gunlere... istanbulu ızledım dun sel olaylarını... g

geçiyor öyle bir hızlı geçiyorki ben bile anlamıyorum nerdeyim napıyorum yaş kemale erdi geçti geçen seneden bu yana nerdeyse iki çocuk annesi ve 1 yıldır diyarnakırd a yaşayan bir şahıs oldum. Tüm bunlar rüya gibi geliyor... Daha istanbul da kızıma hamile olduğum zamanlar dün gibi... diyarbakır tayini nasıl olacak derken geldik birde eskidik... lojman cıksa dedik yerleştik bir ay gecti oğluş 30 haftalık oldu doğuma ise kısmetse 9 hafta gibi bir süre var.. zaman geçiyor ben hızına yetişemiyorum gecen günler 3 eylül doğum günümdü 29 oldum söylemesi bile garip geliyor önümüzdeki sene 30 olacağımı düşününce daha kötü oluyorum ben yirmilerde mutluydum ya... 30 cok gec gibi ben o kadar büyümedimki içimdeki çocuk hala kıpır kıpırken nasıl derim ben 30 yaşımdayım diye. oysa daha çok yapacaklarım varken nasıl derim yolun yarısına yaklaşıyorum.bir yanlışlık olmalı bu ben olamam ben hala küçüğüm bana kalırsa babamın ceylanı evin en küçük kızıyım...geçen gün erkek kardeşim bana mesaj atmış doğum

İlgili aramalar: müzik - volkan konak-cerrahpaşa -   volkan -   konak -   cerrahpaşa

nerde kalmıştık bilemiyorum aslında taşınmak düşündüğümden daha kolay ve çabuk oldu. Kul sıkışmayınca hızır yetişmezmiş benim hızırımda zuzumerim oldu. Bir kaç gün işyerinden sağolsunlar izin verilince bizde yerleşme işini kısa sürede hallettik. Tabi yoruldum sızlandım ama işin çoğunu o yaptı. Benim sızlanmalar hamileliğin verdiği hareketsizliktendi... Neticede evimizde 3 haftaya girdik; kısmen alıştım evime neticede eşyalar aynı içindekiler aynı... Ama etrafa alıştınmı derseniz hayır. Kendimi hala yabancı hissediyorum.. Tabi herkesin birbirini tanıdığı bir ortamda yabancı olduğun kabak gibi belli oluyor. Garip bakışlar göz hapisleri kaçınılmaz oluyor. Helede onlardanda az farklı gıyınıyorsanız tam evlere şenlik oluyor bu durum....neticede henüz geliştirebildiğim bir komşuluk ilişkimde olmayınca kendimi anti sosyal hisseder oldum. Efendim geçen sene diyarbakıra geldiğimde herkesin balkonunda kızarmış biberleri ve kararmış patlıcanları hayatımda ılk defa gorunce alık alık bakmıştım bu n

yandaki uç fotoda ortaköydeyiz buram buram cigerlerime cekşyorum deniz havasını... ve bu ıkı resımde kuşadasındakı tatılden ... denızı gorunce resım cekmeyi unutmuşum... ıste sıze selocan ırem nasıl yakışmı kızıma su resımde se cok guzel bakmış gelıyor bana ondan paylaşmak ostedım uyku mahmuru gozlerı yerım ben bu üç resımdede sehırlı ırem ve koylu kızı ırem konuları ıslenmeye çalışılmış...

evet evet olacak bu aralar taşınacağız ama oncelikle yeni evın tadılatı dolabı boyası ıvırı zıvırı bıtmelı dedık netekim bu sancılı sureci eccik daha uzattık. Ama su sıralar olması ozellıkle bu hafta sonuna doğru muhtemelen olacak dıye beklentılerim var cok sukur... evdeyiz ve yeni bır cevre korkutmuyor değil... hoş burdada can dostum yokkı bırakacağım diye uzuleyım ama ıste kanıksamışlıkmı oluyor bırşeyler ... nasıl olcak acabalar kafamı meşgul edıyor içim karışmıyor değil... iremcim kocaman bir kız oldu tabı zeka olarak goruntu olarak hala mıyon bır tıpı var.hatta yaşıtlarına gore 2 kıloda eksığı var. Ama yaptıkları benı şaşırtıyor gunbe gun.. Benden dolayı kendısını hamıle sanıyor ve aklına geldıkce karnını sokakta evde nerde olursa olsun acıp karnını gösterip bak bebek var dıyor ben ne kadar annelerde bebek olur sen kucuksun desemde anlamıyor kuzucuk..benım karnımıda gunde 5 10 kez acıp bebeğim diye sevip opup uzerıne kafasını koyup bır ıkı sanıye oylece durup geri kapıyor. acaba a

evet efenim taşınma işi muallakta beklenirken birden apansız bir telefon bizi önce sevindirdi sonra düşündürdü... bizde lojman furyasına katılmıştık ama ne varki çok güzel bir yerden çıkmasına rağmen ev epey tamirat gerektirdiğinden düşündüren kısmı bu taraf oldu... artık yapacak birşey yok bu şekilde kısa bır zamanda bir lojmana yerleşmek bile şans olduğundan biz evi kendi standartlarımıza uyduracak şekılde yaptırmaya karar verdık sanırım evin tamiratı bitince yani 15 gün surmez taşınırız...tabi yapılacak işler düşünülünce bu sabah hayli gergin kalktım. evde benimde yıkayıp hazırlamam gereken çok şey var. Taşınma öncesi bir daha taşınıp temizlik ile uğraşmayım diye ... bir cocuk ve hamile olma durumunda taşınma ne kadar zor olur siz düşünün.. üstelik daha gecen sene bu zamanlar taşınmıştım.. alahım yakında evdeneve şirketine gırebılırım okadar tecrubelendım yani... taşınma konusu dışında hayat çokda farklı değil hatta her gun bırbırının aynısı gecıyor dıyebilirim. sıcak dıyarbakır soğ

kımse bıze demedi buralar sıcak dıye hoş bız gecen seneden bılıyorduk aslında ama kıvamını unutmuş resmen.ucaktan ınınce canım ıstanbulun serın havası yerıne kavurucu çöl sıcaklarıyla bıber hanım ve ben resmen apıştık kaldık ıkımızdende bır ter boşaldıki sormayın gıtsın... hava durumundakı aa dıyarbakır 40 derece demeye benzemıyor kırk tam kırk yanı senı kırklıyor oyle bır sıcak. bırde bu gunlerde sansımıza serınlemiş eşim oyle dıyor gulesım gelıyor... eve gelınce olası bır dağınıklık dışında cok bır sorun yok onada diycekk bırsöz yok toplumu bıraktımkı toplu bulayım.. velhasıl yerleşmekte bır gunu buldu yıne...evımızı taşıma olayından herşeyı toparlamıştım ama taşınma durmu bır ay sonra netleşecek bızde herşeyı havada bıraktık belkıyoruz. hayırlısı...velhasıl geldığımden beri evdeyım bu sıcakta cıkasın gelmıyor ne yapayım.. .

evet ölmedim hala sağım çok şükür hiç olmadığım kadar iyiym işlerim yolunda keyfim tıkırında... ve istanbuldayım yaklaşık 20 gündür. yarın sabah dönüyorum evime... bu kadar tatil sonrası zuzumerimi ve evimide çok özledim tabikide.. ama diyarbakırı özlediniz mi diye soranları cevap tabiki hayır.... istanbulun son nemli havasını çekiyorum doya doya içime belki bır sonraki gelişim bir yılı bulacak çünkü... çok kimseyle görüşemedim ama ailemle ve mesecinemla görüşebilmek bile bana yetti doğrusu... uzun zamandır ödediğimiz evimiz çok şükür teslim aldık şimdi kiracı beklıyoruz. diyarbakırdaki evi taşıma konumuz ise hala askıda mucize için dua ediyorum. kızım biberim artık genç kız oldu sayılır bence buyudu yanı fızıksel olmasada akıl ve hareketler çok büyüdü... maşşallah... tatilimin lk 15 gunluk kısmını ankarada gecırdık aslında orda bıraz sıkıldım ama sonrasında ızmır seyahati olaya nokta oldu. kısa ve oz 4 gunluk doya doya denız tatili hıç planda yokken ılaç gibi geldi herkese...cok eglen

i ş te bu hasta sözcüğünü hayatımdan külliyen çıkarmak istiyorum. Hasta olduğumu kızımın hastalıklarını yazmaktan bayağı gına geldi. Ama nasıl bir anneysem yada nasıl bir cocuğum mu var demeliyim ayda bir hastayız efendim. Düşünüyorum sorunun kaynağını bulamıyorum. Kendimi suçluda hissediyorum. Bir cocuğa bakamamak gibi geliyor olayın sonu kabaca; üzülüyorum. pazartesıden başlayan 3 günlük yüksek ateş sonucu 3 kez acil dr. larında bulduk kendimizi. Evet üşütmüş ve boğazlar ağır enfeksiyonluymuş. Amam dondurma yemez soğuk su ıçmez nerde üşüttü 35 derecelık memlekette. Off neyse en son yuksek ateş sonucu ağız ıçı komple aft oldu yara yani... Sonuç iştahsızlık yerini yememezlığe aldı. ıkı gun su bıle ıcmedi. ve gece acılde serum bağlandı. uzayan çığlıklar sıkıntısından ağlamak ısteyen eatnes ama guclu olmak durumunda olan yıne eatnes. ilaçlar değişti evdeyız simdi ağrı kesıcı merhemler sürüp ağzına devamında yemek yedıyoruz binbir şaklabanlıkla. Antıbıyotık tedavısıne başlandı. inşallah ç

bir ben bilirim diyorum ama bakmayın bu aralar işler zivanadan cıktı. eatnes yine bunalımın 2.devresınde motor ha yandı ha yanacak. kendimi eve kapadım kimseyi görmek istemiyorum. Hoş görüp anlaştığım muhabbetine doyamadım insanlarda bir elin parmak sayısını geçmiyorki.. her şey belirsiz olunca ben daha bunalıyorum. gecen sene bu zamanlarda tayın ısınden cıldırmıştım şimdide gezmek isteyıp plan yapamamam çıldırtıyor. kocası gıtmiş kafasına göre yazdırmış 25 hazıranda ızne cıkıcam dıye adamlarda tarıh değiştirmiyor kaldık tam ortada şey gibi... onla gitsem gezsem sonunda ıstanbula gıtsem ablamı (londradakı) ta temmuz sonu gelıcek nerden baksan bır 20 gun daha kalmam gerek. ee kocası bu kadar yalnız bırakmak ayrı sıkıntı ne yapsam bılemedım. planlayamadıkca da sıkıldım sıkıldım...dün sap sap kızımla parka gıttık benım can dostumu aradım kendısınden bır adet kopyalamasını hatta bu gidişle robinsonu bile geçebileceğimi söyledim. hani dışarda olmasam hönküre böğüre ağlıycaktım. ankarada hiç

şimdi diyceksizinizki yaz günü bu bunalım ne diye....ama istanbulu ve aılemi çok özleyince bu türküde istemeden dudağımdan düşmez oldu...Artık anladım sanırım burada olduğum süre de benim hayatım aılemi ve istanbulu özlemekle geçicek... Şu sıralar istanbula'gıtmek için bir plan yapmaya çalışıyorum. Ama belki lojman çıkabilir taşınırız belirsizliği, belki eşimin görev yeri antalya olabilir bir kaç hafta diye olan söylentiler benim uçak bileti almamı engelliyor. Zaten alıp başını giden bilet fiyatlarıda ayrı bir sıkıcı durum. iş böyleyken allahım yoksa gidemiycek miyim istanbula öyle olursa doğumdan sonra gıtmem en az 1 yılı bulur diye düşünüp daha çok bunalıyorum. ee simdi ben dinlemeyimde kim dinlesin bu türküyü değilmi??? Burada sıcaklar bastırıyor gün be gün gelen giden arkadaşlarla vakitte geçiyor öyle böyle.. irem artk yürümeyi aştı tırmanya gectı.. önce olmadık yerlere çıkıp sonra ındırmem için ağlıyor. üstelik tam konusamadığından ağlayarak istiyor herşeyi buda beni cok sıkı

ço k şükür döndüm hayata... ve yine diyarbakır merkezden sıcakmı sıcak bir yapışkanlı günden yazıyorum.. bilgisayar alemine uzak kaldığım bir ay kah ağlamaklı kah gülmekli çok badireli anlar yaşadım. en son ikili testi yaptırıp ankara gideceğimi yazmıştım. öylede oldu ama ikili test sonuçlarım 1:1250 çıkınca kombine risk bu kasteddiğim bazı değerler 1:100 kadar düşmüştü dr. 16. haftada üçlü testi bekleyeceğini ama neticede amniyosentez şart gibi görünüyor dedi. Tabi bende moral sıfırın altında ankaraya gittim. 20 gün kaldım orada. O süreyi beklemek sadece beklemek çok zordu benim için. Ankarada kalabalıkla birazdaha kafam dağıldı en azından... aynı ikili testi ankarada kadın doğum hastanesinde yenilettiğimde risk 1:3500 cıktı. Bu dr. ise sonucun çok iyi olduğunu belirtti. Anklarada ılk 5 gün iyiydik ama sonra önce ben faranjit oldum geçici değil soğuk algınlığı deselerde yataktan kalkamaz hale geldim ben biraz iyi gibiykende irem hastalandı. Burun akıntısı, öksürük. Gözlerde ankaradaki

Beni rahatlatmak için arayan soran yazıma yorum bırakan tüm blogerlara ve arkadaşlarıma teşekkürler... gerçektende allaha çok şükür ki bu aralar iyiyim. Aslında ankara gezisi beni hecanlandıran... Evet kaynanamgillere 15 günlüğüne gidiyoruz. Kısmetse mayıs başı gideceğiz. Şimdi ulen eatnes kaynanaya gidiyon ne seviniyon kafana taşmı düştü diyenler vardır elbet.. Zira pek güle oynaya gitmem ben ankaraya çok iş oluyor diye... Velhasıl düşününkü burada o kadar daraldım bunaldım ki ankara ankara güzel ankara seninle güler her bahtı kara diyebiliyorum... Umarım hayallerim yarım kalmaz ve umduğum gibi heycanlı günler geciririm. Aslında en çok irem için gidiyorum. Burda yalnızlıktan bir hal oldu çocuk Azcık aile ekranı tanısın. Aslında biz buralarda yalnız olsak da ne kadar büyük bir ailemiz olduğunu bilsin istiyorum. Onu çok seven babaanne ve dedesinin amcalarının sıcaklığını görün istiyorum. Ne düşünceli gelinim değilmi dermişim... Bu gün 23 nisan ya neşe doluyor insan.. Bizde kızımla giyin

aslında kıskançlık bana göre insancıl bir duyguyken nedense çok insan duygusal bozukluk işaretide olabilir diyor. Bilemiyorum ama çok kıskandığım konu var ama en ateşlisi şu an içimi yakan asıl kıskançlık zuzumerle yaşanıyor. Evet zuzumeri bir erkek olduğu için kıskanıyorum. Onun özgürlüğü rahatlığı estimi gezmeleri beni çıldırtıyor. Bu çocuklar neden hep analara zimmetli olur yahu...ben neden estimi cıkıp gezip arkadaşlarla bir iki takılıp gelemiyorum anlamadım yani. hoş diyarbakırda ne takılcak yer nede arkadaş var oda ayrı ya neyse... Ayrıca zuzumer iş icabı dedi çantayı topladı gitti akşamın bir vakti istanbula. Ahada bu can çatlamasın ne etsin. Hazımsızlıktan uyku tutmadı resmen. Ankaraya gitse koymazdı bu kadar. Ben ki istanbul hasretiyle yanıp tutuşurken zuzumerin ansızın iş zıyareti beni mahvetti. Annemlere gidecek işleri bitince ve ertesi gün akşam donecek 24 saatlik bir gezi ve ona katılmam imkansızdı. Ama yinede çok kıskanıyorum onu bende gitmek istiyorum yaaa diye ağlayasım

efendim son günlerde sağlık sorunları ile uğraşmaktan kendimi blog alemine fazlaca uzak tutmuşum. mesecinam uyarınca dayanamayıp bir girdim.baktımki sevgili ilke ve annesi http://www.adailke.blogspot.com bizi ödüllendirmiş sevindim. çok teşekkürler efendim. bizde ödülümüzü layıkınca yerine getirelim dedik. ödülün kuralları şöyle; -ödülü veren kişinin linkini yayınlamak -ödülü verdiğin kişilere haber vermek -ödüle layık gördüğün kişilerin linkini vermek. bende http://www. mesecina-mescina.blogspot.com sevgili arkadaşımı ve de diğer heycanla okuduğum bloggerleri ödüllendiriyorum. aslında cok kişi yazmak lazımdı bu odule ama çok hastayım ınanın. başka zaman inşallah...

Evet oldu sonunda eltiim doğum yaptı. 40. haftanında sonunda dr. lar doğum sancısı gelıp açılma olmayınca pes etti kızceğizi sezercik etmiş. Nazlı kızımız 3800gr tosun gibi gelmiş. Çok şükür diyoruz. Her ikiside telefondan aldığım bilgilere göre sağlıklı iyilermiş. :) Zavallı kızceğiz eltimm çektiği 15 günlük doğum sancısı kendine kar kaldı bu hikayede.. neyseki sonu güsel oldu ya. buna şükür... Ben ise fazla sıkılgan ve duygusal bir gündeyim.. Acaba 7 ay sonra bir sezercik yaşama ihtimalimi beni sıkan, yoksa bir bebeğim olacağımı beni duygusallaştıran bilemiyorum. 4 gündür süren karın ağrılarıma dr. um konferansa gitmiş 13.den sonra gelicekmiş bende çareyi bir yakındaki kadın doğumcuda aldım.şikayetlerimi söyledim ultrasonla baktık. pıtırcık çok iyi yatıyordu gel keyfim gel..içime rahatlık çöktü fakat adam bana rahminiz ters ondan ağrınız çok dedi. hoyda 1 doğum 1 kurtaj ettim sayısıs dr. göründüm biri demedi bunu bana... şaşırdım... şimdi alışkınım iremden zırt pırt ultrasona girmeye

Son zamanlar havalar güzelleşince burda banada bir iyilik geldi. Sık sık dışarı çıkmamız ve iremi parka götürmem etkili oldu. Moralim birazdaha iyileşti. Midemse aşırı kokulu yemekler hariç iyi durumda. Daha az yatıyor daha çok ayakta durabiliyorum. pıtırcık zaman zaman halsizlik baş ağrısı ve mide bulantısı veriyor. Onlar olmadığı kimi zaman kendimi hamile olduğumu unutup kızımla hoplarken bulduğum oluyor. Kolbastı en çok sevdiğimiz oyun önceleri beraber oynardık şimdi müzik çıkınca oynayalım diye ısrar edince gecen gun unutup epey hopladım o coskuyla sonra aklıma gelip çok korktum ama birşey oolmadı çok şükür... Kızımda hızlı yürümeye korkarken pıtırcıkta bu dayanıkllılık maşşallah dedırtıyor bana yani... birazda sakınan göz misali sanırım. irem bu aralar beni şaşırtıyor sürekli. yanı hep dumur poziyonundayım. Hava alsın diye açtığım camın önüne sandeleye çekip çıkmaya çalışması en büyük dumurdu 14.5 aylık ve sandalye üzerine çıkamazken bu hain plan beni öldürdü... üstelik 6. katta o

http://www.babytvchannel.com/mybabyclip/play_hokeyclip.php?p0x=151.825&p0y=110.625&p1x=130.825&p1y=138.625&p2x=90.825&p2y=138.625&p3x=65.825&p3y=112.625&p4x=64.825&p4y=72.625&p5x=87.825&p5y=48.625&p6x=128.825&p6y=48.625&p7x=151.825&p7y=73.625&imgx=-255.25&imgy=-97&scl=76.024&rot=0&path=123850129078561.jpg&ba=t%FCrkiye&bd=undefined&bn=irem&redirect=true

evet yogun günler geldi geçti. Yine evde popo büyütme günleri başladı...Aslında pekde iyi geçmedi günlerim. Cumartesi günü başlayan halsizilik ve aşırı mide bulantısı dün akşama kadar beni esir aldı. Dolayısıyla yaptığım işlerden pek zevk alamadığım gibi caaanım günlerde yediğim onca poğaçalar ve pastalarıda sindiremeden yolladım malum yerlere... Evet iremde bu kadar harap ve bitap düşmemiştim. Özellikle iremin balık yağı ilacını vermek en zor şey oldu benim için.. allahtan kızceğiz ayarlamış gibi büyük tuvaletini akşam yapıyor ee malum değiştirme görevini babası yapıyor bu konularda çok rahatım. çareyi yemek yememekte buldum bende yemeyince çok rahatım cünkü ama aç açınada hayat geçmeyince bir süre sonra bu geçiçici çözümde işe yaramadı... evde mecburen pişirdiğim bebek çorbaları ve yemekleri ise çok komik ama balkonda pişirerek evdeki yemek kokusunu minimuma indirmeye çalıştım. Ama ondada beni gören komsular cok güldü. çünkü ağzımı burnumu bir bezle kapayarak karıştırıyorum yemekleri

evet sanırım burada çokda hamilelik problemlerinden bahsetmemek gerek. zira anlatmak bile bazen iğrençlik boyutu oluşturabilir. Ancak şu varki zaten gastrit sorunu olan ben mideden çok sorunluyum su sıralar. sanki kasalarca cola içmişim oyle gaz var midemde dolayısıyla gazman modunda dolaşınca recep ivedik misali kabalıklarda olmuyor değil. çok üzgünüm ama elden gelen bir şey yok.... iki gün önce artık bende olan hassaslıklar iremi emzırmede eziyete varan acılar çekmemi sağlayınca kesin kesiyoruz dedik. Ve iki gündür emzirmiyorum. ilk gece kabustu saatlerce ağladı sesi kısıldı ağlamaktan... Bense kendimi kasmaktan o ağladıkça kamyon çarpmış gibiydim. Ertesi günde huzursuzluğu devam etti. ne yapsam mutlu olmadı. Dün gece ilk geceye göre daha sakin geçti. ağlayarak kalktığında biberonla su içirip ayağıma alıp salladım. Aslında yatağıda sallanıyor ama illa kucağıma gelmek istiyor. bu gün daha sakin ama hala umudu var. Elini tisortumden içeri sokup meme diyor bana.. bende heman dikkatını ç

e vet okuyup gecenlere yorum yazanlara yazmayanlara herkese iyi dilekleri için teşekkür ederim. ve hepinizin hayırlıısı ile darısı başınıza demek geliyor içimden iyiyim sanırım allah insana alışmak tadında bir duygu vermiş o şok anından tam 1 hafta gecti ve ben alıştım bu fikre ne ilginç değilmi kabullenmek sanırım doğamızın bir parçası... hamilelikte mide bulantısı ve halsizlık pisikolojik mi bilmiyorum. şahsen kaynanam öyle diyor yani midem bulanmıyor dersen bulanmazmış. ama ben midem bulanmıyor desemde sabahları ağır ağır kendini gösteriyor bulantılar... birde ne yiyeceğini bulamama durumu var. Acıkıyorum ama ne yiyceğime karar veremiyorum. Peynir tarzı tuzlu şeyler cazıp gelmiyor tatlılar hoş görünüyor ama yerken alıcağım kiloları düşünüp sınırlandırmak zorunda kalıyorum. sanrıım ilk hamileliğimden farklı seyreden bu tatlı durumu bana çok kılo aldırcak... iremde 12 kılo ıle kapatmıştım durumu...birde hala emziriyorum bebeğin kalp atışlarını duyunca bıraktırırm dedım ondanmı nedir i

aslında her şey tam netleşinceye kadar yazmak istemedim. ama yorumları goruncede dayanamadım. Baktım ki çok arkadaşım beni merak etmekte ee saklanacakta bir şey yok aslında zaten bir çogunuzda tahmin etmişiniz konuyu uzatmanın bir anlamı kalmıyor bu bağlamda evet hamileyim.... Aslında ç.o.i sitesinden tanıştığım ve yorum bırakan arkadaşlar bilirki ben pco luyum ve pco'lular bölümünde bundan iki sene önce iremden önceki ilk gebeliğimi ne heycanla yazıp tebrikler almıştım. Zira ilk bebeğim 8 aylık tedavi sonrası olmuştu... Ve malesef sevincimiz kursağımızda kalarak 17 martta bebeğim 13 haftalıkken karnımda ölmüş ve düşük yapmıştım. sonrasın da irem çok çabuk gelmişti aramıza ... ama o süreçtede kulandığım bir takım ilçalar olmuştu düzenli regli ve ovulasyon için.... İrem de şimdi çok şükür sağlıklı bir çocuk ama hamileliğim herkesinkinden biraz daha zor ve stresli geçmişti. özellikle son dönemde erken doğum sebebiyle evde ıstırahat ettim ve 36+3 haftalıkkende daha fazla tutamadım kız

bugün çok şaşkınım bir okadar dumur ve karamsar yazmak istediğim çok şey var ama bir yanımdada kızım beni çiğneyip tepeme çıkmak üzere olduğundan yazamıyorum hoş nerden Başlayıp nasıl anlatsam onuda bilmiyorum. kafam karışık ben karışık aklım karışık içim sıkılıyor nasıl olacak nasıl oldu bilmiyorum bu hiç beklenmedik durum beni çok çok değişik anlatılması güç duygulara sardı birşeyler netleşince yazacağım tabi önce düşünmem gerek enine boyuna ve zaman lazım bu durumu şekillendirmeye.. ç

Birkaç resim ile şenlendireyim bloğumu dedim. Malum uzun zamandır yazamayınca insan kendini kötü hissediyor... He napıyordumda yazamadım diye soruyorum kendime dişe dokunu rbir mazeretim bile yok.. Ancak irem bir bilgisayar canavarı haline geldi ancak o uyurken açabiliyoruz. Aksi takdirde benim laptop ya yerlerde yada fişleri çıkarıp elimize veriyor sağolsun... Hafta sonu aşırı kalabalık ve izdiham halinde geçen anadolu ateşine bilet bulamam belkide hayırlı bir iş oldu. Bulsam giderdim ve o kalabalıkta neler olurdu bilemiyorum... Hoş bu haftada MFÖ geliyor çok şükürkü buna bilet buldum ve genç kızlığımdan çocukluğuma hayran olduğum masharı fuat ve özkanı görmekten çok mutlu olacağım umarım nostaji yaparak o çok sevdiğim eski şarkılarını helede "bu sabah yağmur var istanbulda" şarkısını özelliikle söylerler.. en çok onu dinleyip ağlamışımdır zamanında. Allahım şimdiden cumartesiyi iple çekiyorum. Tabi umarım irem bana çok zorluk cıkarmazda ağız tadında dinlerim... Benki hızlı

nasılım napıyorum bu aralar pek belli değil. Bakarsanız hiçbirşey yapmıyor gibiyim sorarsanız çok yorgunum uykusuz her gece artık beni çıldırtıyor.. zira huysuz seni okudukça kendimi görer oldum bu günlerde... uykusuzluk kötü bir şey insan yazarken bile sinirli yazıyor. Ben senin en son yazını o sinirle okudum yani... hafta sonu anadolu ateşi buraya geliyor gitmeyi çok istiyorum ama bilet bulamadım. Allahım nedense hep çok gitmek istemişimdir bu gösteriye hep bir engel çıkar şimdide bu hadi bakalım... Asında yeni resimler indirdim. Ama yükleyecek halim yok başka zaman inşallah... Ben iştahsız kızıma çocuk şarkılarından oluşan bir cd hazırladım. Tabi internetten imdirdim şarkıları ve şimdi movi makerle tek film haline getirip sonrada vcd formatına çevirecem ki tv de izleyebilsin vcd ye taktığımda yani ölme eşşeğim ölme... kardeşim buradayken bir tane yapmıştı ama gunde 4 oğun ızleyınce artık bööö geldi cd den ...dolayısıyla bir daha yapayımkı en azından değişik değişik olsun dedim. hee

gel seher gelki bitsin bu evdeki hapis hayatı gelki gezelim dolaşalım akrabalarımızın, arkadaşlarımız sevdiklerimizin olduğu bir şehirde olalım tekrar. Atladık mı arabaya acaba kime gitsek diye kuralar çekelim yine... yalnızlık çok zor ruhumuz daralıyor... seessızlık bile yoruyor beni... gel seher bu kadar dinlenmek yeter bu kadar dinlemek sessizliği... içimden hem kahkahalar ile gülmek hem hüngür güngür ağlamak geliyor işte delilikte bu noktada başlamıyormu?? geleceksen gel seher daha fazla bekletme bizi...